203. IV. Béla király helybenhagyása, hogy Sándor, Marzell fia, Durug nevü birtokát Favus pannonhalmi apátnak eladhassa. 1258.

Bela Dei gracia Hungarorum, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex, omnibus presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Vt ea, que geruntur in tempore, ne cum tempore defluant et labantur, ad cautelam solent scripti patrocinio peremnari. Proinde ad vniuersorum noticiam uolumus peruenire, quod cum Alexander filius Marcelli terram Durug Posoniensis et Musuniensis castrorum usui quinque aratrorum subiacentem cum feneto et aliis utilitatibus ac pertinenciis suis ex nostra collacione datam sibi in concambium terre sue Mortun vocate in parochia Posoniensi vendicioni vellet exponere, ad nostram accedens 298presenciam Fauus venerabilis Abbas de Dacro Monte Pannonie nobis instancius supplicauit, vt dictam terram liceret sibi emere nomine Ecclesie sue et pacifice possidere. Volentes igitur vtilitati Monasterii Beati Martini consulere in hac parte, concessimus dicto Abbati, vt dictam terram Durug vocatam a prefato Alexandro libere emat et possideat. Et sic idem Alexander retulit in nostra presencia constitutus, per dictum Abbatem precium eiusdem terre plenius sibi extitit persolutum. In cuius eciam solucionis iudicium idem Alexander priuilegium nostrum, quod habebat super ipsa terra, dicto Abbati restituit omni super precio dicte terre renuncians accioni. Vt igitur hec nostra concessio robur perpetue obtineat firmitatis, litteras nostras concessimus duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Smaragdi venerabilis Electi Ecclesie Colocensis dilecti et fidelis nostri aule nostre Vice-Cancellarii anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo octauo, XVIII° kalendas Madii, Regni autem nostri anno vigesimo tercio.

(Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)