Nos Capitulum Vesprimiensis Ecclesie significamus vniuersis presens scriptum inspecturis, quod receperimus literas Comitis donati de Bachon sub tali forma:
Donatus Dei gracia Comes de Bochon vniuersis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum peruenerit, salutem in salutis auctore. Nouerit uestra vniuersitas, quod cum olim Abbas Monasterij Sancti Mauricii de Bel Capelle Sancte Crucis, que est sita sub Monte Manc, et ab inclite recordacionis Rege Andrea terram in Bochon de porcione Regia prope situm eiusdem Capelle, de parte orientali, occidentali, septemtrionali et meridiana ad singulos duarum sagittarum iactus a fine cimiterii ipsius optinuisset, quod eciam ad maiorem cautelam, et rei euidenciam pleniorem prefatus Rex litteris duplici suo sigillo sigillatis confirmauit; verum cum dominus Rex Bela Illustrissimus, qui post decessum ipsius auctore Domino suscepit Regni gubernacula, nobis sub debito fidelitatis firmiter precipiendo mandasset, ut terram ipsam iuxta continenciam earundem litterarum prefate curaremus assignare Capelle; nos uero cum mandatum Regium fideliter et deuote exequi cupientes, uisis, auditis et plene intellestis litteris ipsis, cum secundum earundem tenorem sepedictam terram prenominate Capelle assignare uellemus, ex parte meridiana minime dare potuimus propter contradiccionem coquorum Regis; ex parte uero orientali nichilominus impediti fuimus 112propter rebellionem custodum siluarum asserencium, locum illum aptum ad uenacionem, eo quod esset ibi status ferarum. Vnde consilio sapientum, et eorundem custodum siluarum ac jobagionum Bochoniensium requisito consensu, uel pocius ipsis ad hoc nos suadentibus, quorum nomina sunt hec: Laurencius uidelicet cum fratre suo, et Sana, Olta, Pousa, Grab jobagiones de villa Tevel, et de villa Boldey; item Sucoro, Herdeu, Regue, Hemes cum fratribus suis, Oltus, Tonc, Pousa quondam Vice Comes Bochoniensis, Forcos, Odus, Bot custodes siluarum de Tevel, Berend, Nemet villis; terram ipsi Capelle ex una parte iuxta terram Monasterij de Bel assignauimus, quam circumquaque metarum cumulis limitauimus. Que terra sumit inicium a termino Ganna ex parte occidentali, et uergit ad partem orientalem ad magnam uiam, et iuxta eandem uiam erigitur meta, et rursum protenditur ad orientem, ad latera montis manc, et ibi est meta, quod uulgo dicitur Seghatar (Szeghatár); et exinde dirigitur uersus septemtrionem, et ibi ad posteriorem partem memorate Capelle in latere predicti montis Manc est meta, et per latera eiusdem montis extenditur rursus ad septemtrionem, et ascendit super eundem montem, et ibi leuata est meta; et exinde transit ad particulam montis; deinde descendit, et transit riuulum qui dicitur Kevestd, et ibi est meta; et exinde extenditur ad locum qui uocatur Mezeed, et ibi est quercus pro meta, que uulgo dicitur Seghatar; et exinde uergit ad occidentem, et ibi ad radices arborum piri est meta; deinde dirigitur ad uenam aque, que dicitur Bitua, et ibi separatur terra Regia. Riuulus autem predictus terminat ibi terram Monasterij de Bel ex una parte, et terram Debrenta ex alia. Datum anno Domini M°CC°XL°, regnante gloriosissimo predicto Rege Bela, et existente venerabili patre Justo eiusdem Monasterij Abbate.
Inspeximus eciam nos, predictum Capitulum Ecclesie Vesprimiensis, litteras predicti domini Regis Bele idcirco Comiti transmissas super assignacione premisse terre Capelle iam dicte, cuius tenor talis est; quod dominus Rex Bela sepefatus precipiebat Comiti Bochoniensi, ut secundum tenorem litterarum Regis Andree patris sui duplici sigillo eiusdem sigillatarum terram Capelle Sancte Crucis assignare curaret Comes Bochoniensis. Sed quia predictus Comes, sicut 113nobis asseruit, autenticum sigillum tunc temporis non habebat, preter sigillum annuli sui in cuius karactere continebatur sigillum Donati, a nobis peciit cum omni instancia, ut presentes litteras, quas sigillo annuli sui solummodo sigillauit, sigillo Capituli nostri ad maiorem cautelam sigilla reremus. Vnde ad declarandam rei ueritatem presentem paginam sigilli nostri munimine roborauimus. Datum nichilominus anno Domini M°CC°XL°.
(Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)