Excellentissimo domino suo, domino Cunrado, divi Augusti Federici Serenissimi Romanorum Imperatoris filio in Regem Romanorum electo Wencezlaus Dei gracia Rex Boemie devotum obsequium in omnibus et fidele. Serenitatis vestre literas, in qua decuit honestate recepimus, et super ipsarum continencia dominacioni vestre ad condignas assurgimus actiones graciarum, tamquam domino benigno et propicio, cuius benivolenciam circa nos veraciter experimur. Sane nova digna relatu, que habemus ad presens, dignum excellencie vestre, secundum quod a nobis vestra requisivit eminencia, duximus intimanda de gente Tartarorum, que interfecto Duce 135Poloniense reversa est in Hungariam ad exercitum sue gentis copiosum et fortem. Cuius tanta est potencia, quod fugatis Regibus terre, ipsam Hungariam occupaverunt, nullum sibi in eadem resistentem invenientes. Sed nec tanta temeritate contenti, populum christianum tormentis variis et miserandis plurimum premunt, ecclesias Dei destruunt, et in ipsis ante et post earum destructiones universas indifferenter abhominationes exercent, quas inhumane genti et bestiali convenit comparari. Unde cum a tempore paschali eorundem astucias et fraudes plenissime sumus experti, utpote qui contra ipsos pondus dierum et estus comportavimus tam in terminis Polonie, quam in metis Moravie et Hungarie, videntes cedes et scelera, que faciebant, et in Moravia, et in Austria perpendimus, quod eciam confidenter dicimus, quod nisi maturius ipsorum reprimatur presumpcio, periclitari potest fides catholica cum populo christiano. Vestre igitur Serenitati, que provido et prudenti regitur consilio, meditandum incumbit, qua providencie industria ipsorum inhumanitati et astuciis occurrendum, et quibus Ecclesie Dei pressuris, quibus eadem illorum occasione laborat, consiliis expediat succurrendum. Unde si gloriosum et eternum nomen et memoriale vobis et vestris successoribus relinquere volueritis in etate tenera, vestrum ad ipsos maturetis adventum, scituri quod in ripa Danubii castra posuerunt in Hungaria, et ibi procul dubio poterunt inveniri. Cum autem jam procedamus in Ungariam et vestram forte moram trahere contigerit Excellentiam, si vestre placuerit Celsitudini reditum nostrum exspectabitis, ut si sani per Dei graciam reversi fuerimus, nos possimus et sciamus de singulis plenius expedire. Cetera testits.

(Hormayr után, Goldene Chronik von Hohenschwangau. München 1842. II. oszt. 66. l. Czech.)