Laurencius Palatinus et Comes Symigiensis vniuersis Christi fidelibus presencium noticiam habituris salutem in Domino. Ad vniuersitatis uestre noticiam volumus peruenire, quod cum nos dominus noster Illustris Bela Rex Hungarie ad reuocandas terres ac alia iura nobilium per udvornicos et castrenses populos domine Regine ac alios cuiuslibet condicionis homines occupata, ad Comitatum Symigiensem transmisisset, et quinque homines de nobilibus ipsius Comitatus electos per omnes nobiles de eodem Comitatu, Johannem Comitem scilicet filium Ysip, Stephanum filium Deers, Gregorium filium Juharus, Cosmam de Kuazna, et Thomam de Vyslou nobis in socios deputasset, et ijdem quinque nobiles socij nostri iureiurando, tacto Saneto et viuifice Crucis ligno Domini, domino Regi promisissent, quod non aliud nisi iura nobilium indebite per condicionarios occupata restituerent et eciam secundario nobis tactis sacrosanctis reliquijs et evangelio supra filios filiorum suorum iurassent illud idem, et recepta tali caucione processissemus ad preceptum domini Regis supradictum; Alexander et Paulus filij Dominici de populis domine Regine de villa Marchodov vocata quandam terram suam hereditariam Sengurg vocatam, sufficientem ad unum aratrum et dimidium, sicut per visum considerare potuimus receptam et violenter occupatam esse dicebant coram nobis et coram coniudicibus nostris predictis, et formam inquisieionis petierunt sibi reddi. Verum cum nos ad ipsam inquisicionem processissemus, sciuimus ueraciter, dictam terram fuisse de iure hereditario nobilium predictorum; ad maiorem tamen cautelam ipsos Alexandrum et Paulum, fratrem eius, super predicta terra constitutos ad personas suas et ad 185filios filiorum suorum cum duobus nobilibus sibi consimilibus inrare fecimus super eo, quod illa terra, quam reambulauerunt, fuerit ipsorum hereditaria, et per dictos populos domine Regine indebite occupata. Cum itaque diligentissima inquisicione facta, et recepta iuratoria caucione, ut prediximus, invenissemus dictam terram de iure hereditario faisse nobilium predictorum, eandem terram exclusis populis domine Regine de eadem, restituimus hereditario iure perpetuo possidendam, et metas, sub quibus ijdeni nobiles possidere debeaut ipsam terram, fecimus eleuari. Mete autem hoc ordine distinguntur: Prima meta ipsius terre incipit a parte orientali iuxta fossatum Yztizal, ubi est meta sub arbore bykfa wolgariter dicta; de inde vadit versus septemtrionem, et venit ad unam arborem naar, sub qua est meta; de inde tendit versus oceidentem, et venit ad unam pirum, sub qua est meta; de inde adhuc eundo ad eandem plagam, venit ad unam metam terream; de inde venit ad arborem gertan, sub qua est meta; de inde procedit versus meridiem, et venit ad unam arborem gertan, sub qua est meta; de inde adhuc tendendo ad eandem plagam, venit ad unam arborem cerasi, sub qua est meta; de inde progreditur iterum ad meridiem, et venit in planicie ad unam metam terream; et abhinc tendit versus orientem et venit ad fluvium Yztizal, ubi est meta; de inde autem procedendo iuxta ipsum fluvium ad eandem plagam venit ad priorem vnam metam, et sic terminatur. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem presentes concessimus litteras sigilli nostri et sigillorum sociorum nostrorum munimine roboratas. Datum per manus Magistri Sebastiani Cantoris de Posoga, et Canonici Albensis, Prothonotarij nostri, anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo octavo.

Jegyzet. Eredetie bőrhártya, mellynek alúl fölhajtott hasadékaiból hat pecsét függött, de elenyészett. Másolta Horvát István. Érdy.