Coelesti dispensatione ipsa voce Dominica tanquam Vicarius Jesu Shristi in ministerium Sacrosanctae Rom. Ecclesiae informati, alumnos ejusdem matris, et praecipuos zelatores decens est, licitum, et expediens, a Vestra Sanctitate favore prosequi speciali, et eos in gradus devotionis intendere altioris, quos perspicuis indiciis sinceritas actuum coalescente fidei unitate inter materna semper ubera feliciter couservavit. Cum itaque Illustres Reges Vngariae fidem dominicis labiis praedicatam a suis sanctis progenitoribus tenuerint fideliter et observent, et funiculos tentorii sui per amplissima vasta terrarum inter scismaticorum et gentilium ampliaverint nationes, ac novissime karissimus noster filius, et inseparabili amore nobis conjunctus, dominus Ladislaus Illustris Rex Vngariae devotione fidei et reverentia Sedis 168Apostolicao progenitorum suorum in ipsa aetate tenera actus strenuos mutetur, nobisque ob reverentiam Sacrosanctae Romanae Ecclesiae, et nostrae invicem amicitiae puritate, qua idem velle, idem nolle mutuo profitemur, ad conterendos hostet Imperii, ab obedientia Romanae Ecclesiae superba cervice quodammodo declinantes, suam duxerit militiam magnifice largiendam: Beatitudinem Vestram duximus attentius exorandam, quatinus eundem filium nostrum et amicum, Regem Vngariae, habentes penes Sanctiatis Vestrae gremium commendatum, in petitionibus suis, praesertim in persona venerabilis viri Magistri Johannis Praepositi Budensis, Electi Albanensis Ecclesiae, ad sedem Sanctitatis Vestrae immediate spectantis, aulae ejusdem Domini Regis Vngariae Vicecancellarii, Doctoris Decretorum, favore benivolo prosequentes, munus confirmationis in tanta rerum turbine et guerra dignemini in Vngariam paternaliter delegare, cum eundem Magistrum Johannem Electum aetatis maturitas, opinionis celebritas, sauguinis et vitac nobilitas, quem ad nos praesentialiter cognovimus, et affatu attractavimus speciali, jugiter recommendent, ut in hoc nostrae petitionis et supplicationis intentio erga Vestrae Sanctitatis oraculum rerum efficacia solitae benignitatis affectu eniteat in effectum.
(Bodmann id. m. 96. l.)