Nicolaus Episcopus seruus seruorum Dei carissimo in Christo filio Ladizlao Regi Ungarie Illustri salutem et Apostolicam benedictionem. Ad utilem provisionem Strigoniensis Ecclesie, quam etiam totius Regni Ungarie proventura exinde, ut speratur, exigebat utilitas, eo propensius nos cura pastoralis sollicitavit officii, quod ad eam non solum excitabat zelus, et conscientia urgebat instantius, sed illam etiam sue nobis non ignote necessitatis instantia exposcebat. Novimus etenim, quod electionis de dilecto filio Nicolao Preposito Transilvano dudum in eadem Ecclesia celebrate cognitio, per varia subterfugia protracta diutius, utpote felicis recordationis Gregorii Pape X. nostri predecessoris inchoata temporibus, et usque ad nostra deducta, eandem Ecclesiam diutine vacationis vexavit incomodis, attrivit iniuriis et dispendiis immensis afflixit, propter quod nos huiusmodi subterfugiis accomodis remediis iuri consonis occurrentes, tandem electione ipsa de fratrum nostrorum consilio, iustitia exigente, cassata, et postulatione de venerabili fratre nostro ... Vesprimiensi Episcopo in eadem Ecclesia celebrata, non persone vitio, cum etiam cognitum plene de ipsa non fuerit, sed propter alias facti circumstantias non admissa, ne vacatio prolixior, quam verisimilis dissensio Strigoniensis Capituli et nonnulla alia minabantur, graviora eidem Ecclesie ingereret detrimenta, hac vice provisionem ipsius Ecclesie Sedi Apostolice duximus reservandam. Varumtamen ad eam aliquamdiu procedere non sine causa distulimus, ut tempore dato ad informationem recipiendam de persona ipsius Ecclesie honori et oneri congruente, quanto maturis tanto consultius, tantoque utilius iuxte nostra desideria Ecclesie provideremus eidem. Demum autem personis variis in nostre deliberationis scrutinium introductis, in venerabilem fratrem Lodomerium Episcopum quondam Waradiensem, Strigoniensem Electum deliberacionis ipsius exitus conquievit, et considerantes, quod sicut assertione fidedigna recepimus, vir est in consilio providus, in actibus strenuus, virtute pollens et fama, sicque in Waradiensi Ecclesia non solum fideliter sed et utiliter ministravit, ut super pauca fidelis, super multa constitui mereretur; attendentes quoque, quod tui honoris et comodi zelator asseritur, et culmini Regio astitisse indefessa constantia predicatur, in hoc tuis et Regni eiusdem providere utilitatibus intendentes, ipsum a vinculo, quo eidem Waradiensi tenebatur Ecclesie de ipsorum fratrum consilio et Apostolice plenitudine potestatis duximus absolvendum; et ad dictam Strigoniensem transferentes Ecclesiam propter urgentem necessitatem et evidentem utilitatem ipsius, eum ipsi preficimus in Archiepiscopum et Pastorem, nichilominus ut ad eandem Strigoniensem Ecclesiam libere transeat, sibi licentiam concedentes. Quocirca Serenitatem Regiam monemus, rogamus et hortamur attente, in remmissionem tibi peccaminum iniungentes, quatenus, si qua de bonis temporalibus eiusdem Strigoniensis Ecclesie in manibus tuis vel tuorum existunt, eidem Electo sine aliqua cunctatione ac diminutione restituas, et alios restituere tradita tibi potestate compellas, in manutenendis eiusdem Ecclesie iuribus sic prompte, sic favorabiliter Regalis potentie brachio foturus eundem, quod exinde a retributore bonorum omnium eterne retributionis premium, et a nobis laudis preconium et amplioris favoris camulum mereanis. Datum Rome apud Sanctum Petrum X. Kalendas Julii, (Pontificatus nostri) anno secundo.

(III. Miklós pápa Regestáiból, Theiner id. m. I. k. 339. l.)