(L)adizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Galicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis largitore. Vt ea, que in tempore geruntur, ne per labencia temporum spacia defluant et labantur, litterarum solent patrocinio communiri. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod accedentes ad nostram presenciam Jacobus et Grysgon nobiles de Pechel, retulerunt, vt terram ducentorum iugerum, et dimidium molendinum ipsorum cum terra caniferorum nostrorum de villa Sancti Gal i mixtim et communiter haberent, et petiuerunt a nobis, vt hominem nostrum ydoneum cum testimonio Capituli Vesprimiensis mitteremus, quod dictam terram et ipsam molendinum distingendo et separando a terra eorundem caniferorum nostrorum, ipsis statueret et assignaret, si non fieret aliquis contradictor. Nos itaque ad instanciam et humilem peticionem predictorum Jacobi et Grysgon Capitulo Vesprimiensi dedimus in mandatis, vt ipsorum constituerent testimonium ydoneum, coram quo Petrus filius Pousa homo noster accederet super faciem terre eorundem ducentorum iugerum, et ad ipsum molendinum; et ipsam terram ac dictum molendinum, si non existeret aliquis contradictor, predictis Jacobo et Grysgon statueret, a terra eorundem caniferorum distingendo et separando. Quod quidem Capitulum nobis rescripsit in hec verba: Excellentissimo domino suo Ladislao Dei gracia Regi Hungarie stb. (következik a veszprémi káptalan jelentése, mint alább 142. sz. a.)

Nos igitur seriem statucionis et asignacionis dicte terre et ipsius molendini eisdem nobilibus factam ratam habentes et acceptam, auctoritate presencium communimus. Datum per manus discreti viri magistri Achonis aule nostre Vice-Cancellarii dilecti et fidelis nostri, anno Domini Millesimo CCş octuagesimo primo, duodecimo Kalendas Octobris, Indiccione nona, Regni autem nostri anno decimo.

(Eredetie őriztetik a győri káptalan levéltárában.)