(B)ela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Comanieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in uero Saluatore. Cum obsequencium fidelitas polleat sinceritate, donorum non immerito decet ipsos benigne aspicere cum fauore, et eorum comoda pro viribus ampliare. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod nos digne in memoriam reuocatis, et animo gratuitu pensatis fidelium obsequiorum meritis nobilis viri magistri Symonis filij Johannis Belye de Berkez ex generacione condam magistri Johannis Fridrih magno laudem (így) preconio attolentes, quibus ipse aduertens retroactis temporibus, trabem nostre Maiestatis imitando, virtute constanti fideli sincero zelo, viribus laboriosis et sollicitudine indefessa complacens in cunctis nostris negocijs superinde sibi commissis, nobis toto sue posse studuit complacere, reddens semper erga nostrum Regium Culmen gratum et acceptum seruicium. Quorum racione cupientes ex animo sibi Regie liberalitatis dono et remuneracionis antidoto occurrere, vt ceteri eo exemplo ad fidelitatis et virtutum opera exercenda feruencius exardescant, discantque sub Principe glorioso deuocius famulari; quandam villam nostram Wys vocatam, simulcum quadam terra nomine Chenke, ab aliorum juribus per metas infrascriptas omnino distinctas et separatas, eidem Symoni, et per eum memorato Johanni patri, ac Job filio eiusdem Symonis, item Zwbuzlo et alteri Johanni fratribus, et consanguineis suis, eorumque posteris vniuersis cum omnibus vtilitatibus et pertinencijs quibuslibet, ac vado in fluuio Bodrogh habito, jure perpetuo et irreuocabiliter dedimus et contulimus. Quarnm prima meta primo incipit a septentrione iuxta quandam wenam Thewreker vocatam, vbi alia vena eiusdem aluei Dedel appellata cadit in eandem venam Thewreker, quam scilicet venam Thevreker ibidem pertransit quedam uia, que ducit de villa Olazy in aliam villam Keleznew; inde per eandem uiam currit uersus plagam meridionalem usque in monticulum Paphomoka nuncupatum; abhinc iterum in eadem transit ad dictam plagam meridionalem fere ad iactum duarum sagittarum; de qua scilicet via postea exyt, et reflectitur modicum ad partem occidentalem, vbi circumdat quasdam terras arabiles supra quendam lacum Papthowa uocatum; wnde iterum girat ad meridiem, et vadit per bonum spacium quoadusque attingit latus cuiusdam monticuli Akazthohegh vocati, a parte videlicet occidentis existentis; deinde tendit in alium monticulum Hegeshomok appellatum; abinde vadit ad portum Kythcze dictum, vbi iuxta eundem portum continuo currendo cadit in quandam venam aque Oldere uocatam, quam ibidem pertransit quedam via, qua itur de dicta Wys in Zaboch, per quam scilicet uenam Oldere currit per longum spacium usque ad Herkuth; abhinc reflectitur ad plagam septemtrionalem, et meat ad quendam locum Keregdedzechel dictum; inde transit ad quendam alium locum Kelechkazegh nuncupatum; deinde tendit similiter ad locum Chwrkefyzere; inde iterum cadit ad Posoghere; dehinc vadit ad Arostho, a quo iterum transit ad locum (így) Asowan nominatum, per quod egreditur aqua de fluuio Bodrogh; inde per eundem fluuium Bodrogh ascendit usque ad metas nobilium de Sadan, vbi prescripte mete dicte possessionis Wys terminantur. Vt autem hec a nobis facta donacio robur obtineat perpetue firmitatis, nec possit ab aliquo temporum - - - irritum reuocari, fideli nostro magistro Laurencio Comiti de Zaboch nostris litteris dederamus in mandatis, quod prefatam villam Wys et terram Chenke memoratis Symoni ac Johanni patri, et Job filio eiusdem Symonis, necnon Zwbuzlo et alteri Johanni, ipsorumque posterys statueret coram vicinis et commetaneis; qui Comes Laurencius nobis demum rescripsit in hunc modum, ut prefatam Wys simulcum terra Chenke sub predictarum metarum cursibus existentem, cum omnibus vtilitatibus et pertinencijs quibuslibet ac vado supradicto ipsis statuisset, presentibus vicinis et commetaneis earundem vniuersis nullo penitus contradictore inibi apparente. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum Zegedini in vigilia Symonis et Jude Apostolorum anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo nono.

(Bőrhártyára írt példányról a nemz. muzeum kézirattárában, melyhez vörös selyemfonalon pecséttöredék van függesztve, de mely nem az eredeti, hanem, mint látszik, XV. vagy XVI. századi kiadvány. V. ö. Fejér Cod. Dipl. IV. köt. 1. r. 158. l.)