Arnoldus Comes de Zala omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis largitore. Ad uniuersorum Sancte Matris Ecclesie filiorum uolumus peruenire noticiam, quod Opoy Banus tocius Sclauonie causam, que uertebatur inter Magistrum Michaelem fratrem Buzad Bani ex una parte super destruccione predij siti inter duos fluuios, Droaha uidelicet et Zurathka, nomine Wyzmeth; et Eguthku, Walchun, Othok ac cognatorum eorundem ex altera, nostre transmisit sentencie iudicandam, ordinandam et paci reformandam. Nos igitur uolentes causam terre imprimis exquirere, ad terram supradictam accessimus, descensum facientes in domo Petruzlov, conuocatis omnibus commetaneis et parrochianis, et omnibus alijs uiris ydoneis et nobilibus circumadiacentibus, uoluimus causam supradictam iudicare, interrogantes Magistrum Michaelem, qualiter terram supradictam possedisset. Qui dixit, se iure empcionis possessionem memoratam possedisse; et super hoc litteras priuilegiales Illustrissimi B. Dei gracia Regis Hungarie, et Capituli Wesprimiensis, nec non et Episcopi eiusdem loci venerabilis patris exhibuit; quas nos in presencia omnium ibi existencium, et in presencia Egutku ac cognatorum eiusdem, et in presencia pristaldi Excellentissimi C. Regis, Ducis tocius Sclauonie, nomine Alberti de villa Sancti Georgij pro eo, quo dictus E. et cognati sui terram ipsorum in illa terra per Magistrum Michaelem uiolenter receptam esse dicebant, uerbo ad uerbum fecimus perlegi; quas cum omnis multitudo una cum ipsis E. uidelicet et cognatis eius audiuisset, interrogauimus eosdem, si Magister (Michael) iuste et legitime illam terram possedisset, et priuilegia perlecta essent iuste et legitime collata. Qui in nullo priuilegijs supradictis contradixerunt, sed possessionem terre supradicte Magistro Michaeli pacifice possidendam remiserunt, ita ut de cetero non ipsi, nec ipsorum heredes, heredumque suorum successores, possent uel deberent iterato cum Magistro Michaele uel suis successoribus causari. Vt igitur hoc ratum et firmum perseneret in posterum, eidem M. Magistro litteras nostras concessimus sigilli nostri munimine roboratas, anno gracie Mş CCş XXXş nono.

(Eredetie bőrhártyán, Arnold főispánnak függő pecsétje alatt, a budai kir. kamarai levéltárban.)