Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. Cum Regia liberalitas singulorum fidelium merita recompensare digna remuneracione debeat, et munificencia ampliori instaurare; proinde ad vniuersorum tam presencium quam futurorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod accedens ad nostram presenciam Magister Stepk filius Roberti Comitis, dilectus et fidelis noster, nos humiliter postulans et attente, exposuit nobis, quod volens remedio anime sue ante diem obitus sui prouidere, quasdam possessiones suas Culpateuu hereditariam, et Cherneteuu empticiam habitas iuxta continenciam priuilegiorum Capituli Zagrabiensis per vsum Regni consuetum, quorum forme seriatim distingendo subscribuntur, Monasterio Sancti Stephani Regis de Zagrabia, et per eura Capitulo loci eiusdem perpetuo ex voto suo contulisset, si nos id de gracia Regia annuere dignaremur. Nos itaque, sicut ex officio suscepti regiminis metiri debemus merita singulorum, omnes fidelitates et meritoria obsequia ipsius Magistri Stephk et antecessorum suorum ad memoriam non immerito reuocantes, volentesque recompensacionem eidem pro fidelitate per ipsum nobis laudabiliter exhibita occurrere graciori, vt eius exemplo reliquos ad fidelitatis obsequia forcius accendamus; prefatam donacionem ipsius, quam iustam esse cognouimus, de speciali gracia nostra duximus annuendam, et perpetuo seu irreuocabiliter roborandam. Quorum priuilegiorum tenores tali serie continentur:
Capitulum Zagrabiensis Ecclesie stb. (következik a zágrábi káptalannak 1228-ki okmánya, mint gyűjteményünk I. kötetében 294. sz. a.)
Capitulum Zagrabiensis Ecclesie stb. (következik a zágrábi káptalannak 1245-ki okmánya, mint fentebb 133. sz. a.)
Et vt series concesse gracie nostre prescripte robur perpetue firmitatis obtineat, nec processu temporum retractari valeat, aut in irritum reuocari, presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum ab Incarnacione Domini anno millesimo ducentesimo quinquagesimo tercio Regni autem nostri decimo octauo.
(Nagy Lajos királynak 1359 „XIV. kalendas Aprilis” kelt megerősítő okmányából, melyet I. Lipót 1699. Bécs martius 14. alatt újból megerősített. Liber Regius XXVI. kötete.)