Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque Rex vniuersis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem et omne bonum. Regalis benignitas erga statum subiectorum pia sollicitudine promouendum, manum consueuit porrigere adiutricem, ut subiecti quiete uiuant, Hegie Serenitatis gracia fomentati. Proinde ad uniuersorum noticiam, tam presencium, quam futurorum harum insinuacione uolumus peruenire, quod cum nos petiuissemus a Petro filio Mochwrka deWysk, jobagione Castri nostri Hunthensis, ut porcionem suam hereditariam, quam habet de terra Wysk vocata, videlicet dimidiam partem tocius terre Wysk, ab alijs cognatis suis recisam et separatam, ad se solum pertinentem in Comitatu Honthensi, circa fluuium Ipol sitam, nobis daret et conferret pro concambio alterius terre; idem Petrus de bona sua uoluntate et propria fidelitate, pro nostra dileccione et ob remuneracionera nostre gracie, cupiens satisfacere Regie uoluntati, et desiderans impendere Regali Corone fidelitatem; prefatam suam terram Wysk nobis concessit, permisit et dedit possidendam, et conferendam, cuicumque uellemus, cum omnibus utilitatibus et pertinencijs suis, quibus ipse possidebat. Et quia nobis et Corone tantam fecit fidelitatem, nos e conuerso pro concam bio medietatis dicte terre sue, medietatem cuiusdam terre Castri nostri Hunthensis Saag uocate, circa fluuium Corpona adiacentis, quam homo noster dixit ad octo aratra esse sufficientem, et ad nostram collacionem de iure spectantem, cum eisdem metis, terminis, utilitatibus et pertinencijs suis, quibus ad nos pertinebat, absque porcione cognatorum suorum, tam sibi, quam eius heredibus, heredumque suorum successoribus, dedimus, donauimus et contulimus, iure perpetuo et irreuocabiliter ad habendum et quiete possidendum, a nemine successore nostre posteritatis, seu aliorom, post elapsum longi temporis aliquis (így) repetendam aut requirendam. Nos autem insuper Regia inducti benignitate, visa et cognita ipsius grata, et magna fidelitate, quam nobis prebuit in hac parte; et quia tante fidelitatis exhibitorem Regiam decet Maiestatem diligere et remunerare; supradictum Petrum et omnes successores sue posteritatis excepimus et exemimus a seruicio et condicione jobagionatus Castri nostri Hunthensis, collocando, constituendo et ordinando ipsum et eius heredes, heredumque successores in collegium et numerum Regalium seruientum (így) nostrorum, ad nostram recipiendo graciam et proteccionem specialem. In cuius terre possessionem eundem Petrum per dilectum et fidelem hominem nostrum Magistrum Bach, auctoritate Regia fecimus introduci. Cuius prima et capitalis meta inchoatur sub scissura cuiusdam montis Hradyscha uocati, ubi est eciam alia meta Ecclesie de Saag, tercia vduornicorum; deinde procedit supra uersus aquilonem sub eodem monte, per spacium duarum sagittarum, et ibi est una meta; postea circuit eundem montem per quoddam fossatum, que dicitur fossa gigancium, et in capite illius fossati sunt due mete; abhinc descendit de eodem monte directe ad unum locum, in quo uadit supra, et circuit unum pratum, et in fine illius prati est meta; posthec uadit ad quendam uelociorem portum fluuij Corpona, et ibi transit, et iuxta unam viam est meta; et per eandem viam uadit supra uersus orientem ad magnam viam, que venit de Saag, iuxta quam est una meta inter paruas spinas; deinde ascendit per spacium unius jugeris, et similiter inter spinas est meta; posthec uadit ad quandam arborem piri, sub qua est una meta circa magnam viam; deinde intrat siluam per modicum spacium ad quandam arborem vlmi, que wlgari nostro dicitur magolffa, et ibi est meta; postea ascendit per unam viam, circa quam sub arbore quercus est meta; deinde uadit per eandem uiam, et cum ascendit montem, exit de ipsa via, et descendit in uallem Lypolchpathaka, et ibi sub quadam arbore tylie est meta; posthec descendit uersus villam Olwar, et exit de ualle ad dexteram partem, et circa uiam sub arbore ilycis scilicet twlffa est meta; deinde descendit uersus terram Ecclesie de Saag, sub quadam arbore vlmi est meta; postea descendit uersus occidentem in uallem siccam, in cuius capite est una meta; post hec descendendo ad magnam viam, iuxta quara sub arbore ilycis est meta; deinde descendit directe ad quoddam nemus, juxta Kwrthws pathaka, sub arbove laticis scylffa est meta; et ibi intrat in pothok, et descendendo per modicum spacium, exit et uadit ad aquam Corpona, ultra quam sub salicis arbore fyzffa est meta; postea in uno nemusculo sub arbore acis seu juhor est meta; deinde iuxta pratum sub arbore piri est altima meta; posthec peruenit ad priores tres metas, unde processerat, et ibi terminatur. Vt igitur hec nostra donacio et constitucio, tam sepedicto Petro, quam ipsius successoribus robur obtineat perpetue stabilitatis, in argumentum maioris firmitatis litteras nostras concessiums, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Farkasij Prepositi Albensis, aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri; anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo sexto, quinto idus Januarij, Regni autem nostri anno vicesimo septimo (így).

(Gróf Ujláki Lőrincz országbírónak 1520-ki átiratából; Knauz Nándor, Magyar Sion II. köt. 683. l.)