Bela Dei gracie Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus presentes litteras inspecturis - - - - - - - - - - - - - - - tis suis - - - - ndem, vl et illas in concambio consulat cempetenti - - - - - - - - - - - - gam harmum - - - - - - - - - - - - - quam pro seruicijs et fideliatibus nobis impensis Georgio - - - - - - - - - - contuleramus, - - pum d - - - - - - ta hospitibus de Chepereg - - - - - - - - ipsam terram nostris hospitibus dictis de Chepereg assignant - - - - - - - - - lentes, terram Erunsd in confinio existentem sufficientem - - - decem aratrorum - - - - - Georgio perpetuo duximus statuendam in ipsius et heredum suorum - - - - - - - - - am. Cuius quidem mete, prout in litteris Nicolay Comitis Castri Ferrei dilecti et fidelis nostri contineri vidimus, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit iuxta Loponch super duas arbores, videlicet nyr et silicem; et abhine egreditur ad partes orientales, et peruenit ad fluuium Eztermeg, iuxta quem sunt due mete super duas silices; inde transiens ipsum fluuium venit in valle ad quendam pomum, ubi sunt due mete; abhinc ascendens montem uadit ad silicem vnam, et ad fruticem rakatya, ubi eciam sunt due mete; deinde tendens ad partes meridionales peruenit ad duas silices, ubi sunt due mete; deinde tendit ad vuam magnam silicem super vnam metam; abhinc iterum vadit super duas magnas silices, ubi sunt mete; abhinc eciam reflectitur ad partes occidentales, et uenit ad quendam fontem, ubi sunt mete sub arbore keurus; deinde rediens ad predictum fluuium Eztermeg, ubi sunt due mete sub duabus arboribus egur vocatis; vbi eciam transiens ipsum fluuium reuertitur ad duas magnas silices iuxta aquam Loponch supradictam, et ibi terminatur. Ut igitur huius facti series robur optineat perpetue firmitatis, ad peticionem dicti Georgij presentes concessimus litteras dupplicis sigilli munimine roboratas. Datum per manus Magistri Smaragdi Prepositi Albensis Ecclesie, Electi Colochensis, aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini Mş CCş quinquagesimo septimo, Regni autem nostri anno vicesimo tercio.

(V. István királynak 1270-ki megerősitő privilegiumából, melynek igen megrongált példányát velem t. Ajkas Károly ügyvéd úr Szombthelyen 1864. közölte.)