Maria Dei gracia Regina Hungarie omnibus presens scriptum inspecturis salutem in Domino. Ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire; quod cum suscitata questione inter Comitem Gregorium filium Juharus, nobilem de Simigio ab vna parte, populos vero nostros de villa Berin ex altera, super quadam terra ad vsum septem aratrorum sufficiente, quam idem Comes Gregorius ab eisdem populis nostris nomine sue terre hereditarie de Juharus occupate ordine indiciario 194requirebat, duellum adiudicatum inter partes extitisset; tandem constitutis in area duelli, et certantibus seu dimicantibus pugilibus vtriusque partis, mediantibus proborum virorum studijs inter eos composicio huiusmodi interuenit: quod idem Comes Gregorius ipsam terram, super qua contencio vertebatur, eisdem populis nostris dimisit et reliquit pacifice possidendam, recipiendo viginti marcas argenti in forma composicionis ab eisdem. Postea vero processu temporis, cum idem Comes Gregorius domino nostro Regi, nobis, et Bele Duci tocius Sclauonie et Croacie karissimo filio nostro fideliter et inreprehensibiliter seruiuisset; nosque singulorum merita ponderare, et dignis extollere munificencijs volumus, vt debemus; tum ob meritorias et multiplices fidelitates ipsius Comitis Gregorij, domino nostro Regi, Duci Bele karissimo filio nostra ac nobis - - - impensas et exhibitas per eundem, tum quia volentes vniuersos Regni nostri nobiles ad inpendenda fidelitatis opera nobis reddere prompciores; terras et possessiones ipsorum, que ab ipsis indebite aut injuste extiterant occupate, eisdem reddi et restitui fecimus de gracia pleniori, sepedictam - - - - - vt premissimus, litis materia fuerat suscitate, que eciam per formam composicionis predicte nostro iuri cesserat, ex beneplacito, conniuencia, voluntate et consensu domini nostri Regis, ac Ducis Bele predictorum, memorato Comiti Gregorio, et per eum suis heredibus heredumque successoribus nomine sue terre hereditarie, reddidimus, restituimus et resignari fecimus per Ipoth Comitem Seguestiensem fidelem nostrum pleno iure, pacifice et perpetuo possidendam; predictas viginti marcas, quas ipse Comes Gregorius a prefatis populis nostris in forma premisse composicionis receperat, eidem pro seruicijs suis remittentes et relaxantes de gracia speciali; eo insuper adiecto, quod nec predicti populi de villa Berin contra sepetactum Comitem Gregorium aut successores suos, nec aliquis alteracione terre vel pecunie prenotate, vnquam aliquam mouere possint vel debeant questionem. Cuius terre prima meta, sicut eodem Ipoth comite nobis nunciante constitit, incipit a meta terre hereditarie ipsius Comitis Gregorij Juharus vocate a parte meridionali sub arbore tul, vbi due mete terree sunt erecte, que mete procedendo versus aquilonem separant ipsam terram a terra Zyman et Osscenag; deinde procedit versus orientem per vnum monticulum et peruenit ad unam uallem, que vocatur fertes ad metas terreas sitas sub eadem arbore tul; inde discurrit uersus orientem, et peruenit ad unam arborem piri, transeundo unam uiam, per quam itur ad Zyman ad metas terreas sub eadem; deinde parum flecitur uersus meridiem ad metas terreas in quadam valle; inde tendit uersus orientem in uno uirgulto quod dicitur mega, in cuius fine iuxta unam uiam peruenit ad metas terreas, que dicuntur sceghatar; et deinde parumper procedendo iuxta eandem uiam uersus orientem peruenit ad metas terreas; abinde autem transeundo ipsam uiam uersus meridiem peruenit ad metas sub dumo gumulchyn erectas; deinde autem procedendo ad unum monticulum peruenit ad metas terreas; deinde descendit ad unam uallem et uenit ad metas terreas uersus meridiem; abhinc procedendo ad metas terreas, ubi distinguntur mete hereditarie terre Comitis Gregorij memorati Iharus nuncupate; et ibi terminantur. Vt igitur hec restitucio terre sepedicte robur optineat perpetue firmitatis, nec processu temporum possit per quempiam reuocari, presentes litteras contulimus dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Laurencij Prepositi Sancti Yrenei Syrmiensis, aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno ab Incarnacione Domini M°CC°LX° octauo XVI. kalendas Aprilis.

(Zsigmond királynak 1396-ki átiratából a budai kir. kamarai levéltárban; hiányosan és több lényeges hibával kiadva Fejér által Cod. Dipl. IV. köt. 3. r. 462. l.)