Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus tam presentibus quam futuris presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod cum olim ad conquestionem Comitis Andree fratris Magistri Petri Prepositi Chazmensis fidelis nostri, conquerentis nobis, quod terram suam hereditariam Lepled uocatam in Comitatu Simigiensi existentem, ipso Comite Andrea in etate tenera constituto ab ipso auferendo, venerabili patri Samsoni Episcopo Nonensi ignoranter dedissemus, factum eiusdem terre Lepled, utrum uidelicet predicti Comitis Andree hereditaria fuisset nec ne, Johanni filio Isep, Gregorio filio Iharus, Stephano filio Ders, et Dedus Comitibus fidelibus nostris commisissemus inquirendum, ut ijdem in fide Deo et Corone nostre debita inquirerent, et nobis in suis litteris remandarent, si ipsa terra Lepled fuisset eiusdem Comitis Andree hereditaria, sicut idem asserebat; ijdem nobiles rescripserunt nobis, predictam terram prefati Comitis Andree hereditariam extitisse. Nos itaque per iam dictos et per quam plures alios nobiles super hoc certificati decreueramus, quod post mortem predicti Sampsonis Episcopi ipsa terra deuolueretur in ius dicti Comitis Andree iure hereditario possidenda, et quod idem Episcopus dictam terram ex munificencia et gracia nostra speciali, quoad uiueret, pacifice possideret. Verum postmodum aliquanto temporis spacio elapso sepedictus Comes Andreas denuo ad nostram accerdens presenciam retulit nobis, quod cum Bela Dux tocius Sclauonie, Dalmacie et Crouacie felicis recordacionis karissimus filius noster de beneplacito suo, commuencia et consensu, sicut in eiusdem Ducis karissimi filij nostri litteris per ipsum Comitem Andream nobis exhibitis contineri uidimus, eundem Episcopum et Comitem Andream permisisset inter se ad pacem reformandam super facto terre Lepled antedicte; prefatus Samson Episcopus adhuc uiuens, sciens ueraciter ipsam terram Lepled fuisse et esse memorati Comitis Andree hereditariam, coram fidelibus nostris Capitulo Zagrabiensi, prout tam in eiusdem Capituli, quam dicti Episcopi Samsonis patentibus litteris contineri uidimus, prenotatam terram Lepled ipsi Comiti Andree pure et simpliciter resignauit, quam quoad ipse uiueret, poterat de nostra gracia possidere, renunciando omni iuri, si quod eidem competere poterat in terra supradicta. Nos igitur premissa omnia, videlicet tam factum predicti Bele Ducis karissimi filij nostri, quam resignacionem et restitucionem dicte terre per ipsum Samsonem Episcopum iuste et legitime factam, rata habere volentes, predictam terram Lepled dicto Comiti Andree dimisimus et confirmauimus iure hereditario in perpetuum possidendam, omnibus super ipsa terra Lepled processu temporis contra prefatum Comitem Andream questionem aliquam suscitare uolentibus silencium perpetuum imponentes. Cuius quidem terre mete, prout in prioribus litteris nostris patentibus contineri uidimus, hoc ordine distinguntur: Prima meta a domo ipsius Episcopi in terra sua empticia edificata in oriente incipit, et incidit in vnam fossam; et per fossam uadit ad magnam viam in occidentem, et illie in fine fosse metatur in fruticibus arboris egur; et inde uadit in eadem lata uia in occidentem, et ibi diuiditur alia via, que ducit Scothmar; et per ipsam uiam transit siluam Ronna; et postea in terra wlgariter humuk dicta due consistunt ilices in vna radice; tenditur autem inde in aquilonem, et peruenit ad unam magnam arborem tilie; et hinc uenit in uiam Inke, vbi sunt iuxta viam illam due mete terree, et cruces super arbores scilicet kercus et ilicis; deinde uadit super uiam Weysa versus orientem, et ibi due mete terree continent in se duas arbores ilices, et illic ex parte alia terra Albensis Ecclesie est eius commetanea; et inde tendit ad vnam ilicem iuxta Ronnam, et illic caput Ronne fluuij pertransit ad siluam Malk, et iuxta vnam arborem tremuli habetur meta terrea secus uiam, nichilominus super quam uadit in arborem ilicis, et ibi habetur una meta principalis, transitque in terram stercoream Malk, in qua est vna pirus; et inde peruenit in egur, et de egur in cartilaginem, et ibi sunt due mete terree; et inde peruenit ad salicem, ubi sunt due mete terree, noua videlicet et antiqua; et inde in uia iuxta terram Butka Comitis uadit in meridiem, et ibi uadit super caput fluuij Naar, itaque terminatur iterum in orientem aput domum predictam Episcopi memorati in eiusdem terra empticia, quam precio a Peturke Comite comparauit. (V)t igitur huius rei series robur optineat perpetue firmitatis, nec processu temporum retractari ualeat, aut per quempiam in irritum reuocari, presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Demetrij Albensis Prepositi, aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini M°CC°LX°IX°, XII° kalendas Januarij, Regni autem nostri anno XXX° quarto.

(Eredetie bőrhártyán, melyről a király kettős pecsétjének töredéke sárga-barna selyemzsinóron függ, a budai kir. kamarai levéltárban.)