Stephanus Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cvmanie, Bvlgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem et omne bonum. Vniuersitati tam presencium quam posterorum presenti scripto innotescere decreuimus; quod Comes Thobias filius Wra fidelis noster seruitor, karissimi patria nostri felicis recordacionis Regis Belee litteras sev priuilegium nobis presentauit, in quibus nouimus sibi contulisse et suis posteris jure hereditario pacifice et quiete in perpetuum possidendam quandam particulam terree Castri nostri de Sarus Fvlscilua nominatam cum omnibus actinencijs, cum siluis cum pratis, et agris, et suis vtilitatibus. Cuius quidem terree prima meta incipit in latere cuiusdam montis a parte orientali in Bikfev; inde descendit versus meridiem ad quendam puteum Kelesmescuta nominatum; exinde flectitur uersus plagam occidentalem, et ascendit ad quendam montem, super quem pro meta habetur pomerium vnum, iuxta cimiterium Beati Stephani protomartiris; exinde tendit in montem Cacchavt, et descendit in riwlum Zukchepataca; in eodem descendendo peruenit et cadit ad quandam aquam Zylua nominatam, et super eandem aquam reflectitur versus septemtrionem, et per corporalem meatus eiusdem aquee ascendendo extenditur usque ad caput eiusdem aque et ibi terminatur. Item nos addidimus prefato Thobie et suis successoribus, exceptis alijs cognatis suis, de silua nostra ultra indagines circa fluuium magnum Zuchev uocatum, ab illo loco, vbi ripa et portus illius aque transit iuxta Bcelcellam a parte orientali per descensum eiusdem fluuij, terminatur, vbi riwlus Halaas cadit in predictum Zuchev; inde iungitur predictis metis. Vt igitur huiusmodi donacionis nostre series robur obtineat perpetue firmitatis, nec ullo umquam temporum per quempiam retractari ualeat, aut in irritum aliquomodo reuocari, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Zibiniensis Prepositi, aule Regie Vice-Cancellarij, anno Dominice Incarnacionis M°CC° septuagesimo, sexto nonas Maij, Regni autem nostri anno primo.
(Eredetie bőrhártyán, a függő pecsét elveszett; a budai kir. kamarai levéltárban.)