Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis largitore. Regia liberalitas seruicia considerans singulorum, subiectos eciam nobilitate ditat adoptata, ut quam naturaliter non habebunt, post suum seruicium fideliter consequantur. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod cum Dominicus filius Andronicy de villa Kyus Gelse, de populis Castri Zaladiensis oriundus, nobis in domo nostra in officio Tauarnicorum nostrorum plurimum seruiuisset, maxime eo tempore, cum propter persecucionem parentum nostrorum inclite recordacionis in castro Feketeholm aufugissemus, idem Dominicus personam suam diuersis seruiciorum casibus exponere non formidans, continue nobis studuerit famulari, et sub eodem castro Feketeholm crudeliter wlneratus extiterit; nos, qui ex officio suscepti regiminis tenemur vniuersis et singulis pro meritis respondere, volentes eidem Dominico propter ipsius obsequiosa merita et meritoria obsequia occurrere Regio cum fauore, ipsum et fratres suos, Mortunus videlicet, Lukach, Petrum et Inus, de condicione eorum pristina exhymendo in numerum seruiencium Regalium cum terra ipsorum, que in terra predicte Gelse eos contingit, duximus transferendes; concedentes, vt de cetere inter nobiles seu Regales seruientes computentur, pristine condicioni ipsorum nullatenus obligati; terram eciam ipsorum de terris supradicte uille per Comitem Egidium de Rayk coram testimonio Conuentus Zaladiensis separari fecimus et distingi. Mete autem terre ipsorum, sicut in litteris dicti Conuentus Zaladiensis uidimus contineri, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a parte meridionali per duas metas antiquas, que sunt super ilices, que separant a terris nobilium de Kerchen; vnde egreditur ad meridiem ad duas metas, quarum vna est in arbore nirfa, alia terrea, que separat de terra castrensium de Gelse; inde flecitur ad partem occidentis, ubi sunt due mete iuxta stratam publicam, una in ilice, alia in zilfa; abhinc eundo adhuc uersus occidentem descendit ad uallem, ubi sunt due mete super arbores egurfa; inde adhuc eundo ad occidentem transit nemorem, et saliens quandam viam antiquam, et ibi sunt iuxta eandem viam due mete terree; abhinc uadit similiter ad occidentem ad duas metas, quarum una est in arbore nyrfa, et alia terrea; unde tendit ad fluuium Kanysa, et eundo in eodem in medium eiusdem fluminis regirat per ipsum fluuium in modico ad aquilonem, et exeundo de flumine reflectitur ad partem orientis, peruenit ad duas metas terreas, vbi separat terram Mykaelis filij Comitis Tristani; et inde tendit adhuc (ad) orientem ad duas metas terreas; vnde uadit ad quandam stratam publicam, vbi sunt due mete terree; inde uadit ad tres metas iliceas separantes a terra Mykaelis antedicti, et reuertitur ad metas priores; et sic cursus metarum terre supradicte terminatur. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Prepositi Orodyensis, aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri anno Domini M°CC° septuagesimo, Regni autem nostri anno primo.

(A veszprémi káptalannak 1335 „secundo die festi Beati Johannis Babtiste” „Nycholaus filius Mortunus de Kyus Gelse” kérésére kelt átiratából, a budai kir. kamarai levéltárban.)