Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Crocie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris salutem in omnium saluatore. Regalis sollicitudinis circumspeccio cum ex officio suscepti regiminis trutinat merita subditorum, non potest inremunerate relinquere fidelium obsequia graciosa, dum attendit se ab eo imperium recepisse, qui inremuneratum esse non patitur vllum bonum. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire, quod cum Comes Alexander filius Marcelli nobis et Regno semper et in omnibus expedicionibus nostris semper fidelissimum inpenderit famulatum, et potissimum in conseruacione castri Ztumpa, quod contra potenciam et exercitum Regis Boemie laudabiliter et viriliter tenuit quoadduxit (így „quod uixit” helyett), qui demum ab eodem Rege crudeliter extitit interemptus; nos, qui ex officio suscepti regiminis metiri debemus merita singulorum, effusionem sanguinis predicti Alexandri nolentes sine remuneracione aliquali, licet maiora meruerit, pertransire; quandam terram Castri de Ztumpa Znoyssa vocatam, que olym ab eodem Alexandre ad ius predicti Castri deuoluta fuerat, ab ipso Castro exceptam penitus et exemptam, Dominico et Karolo filijs eiusdem Alexandri cum omnibus vtilitatibus, circumstancijs et pertinencijs suis, ac tributo, dedimus, donauimus, tradidimus et concessimus perpetuo et irreuocabiliter possidendam; infundendo in eosdem totum ius dominij eiusdem terre adeo, ac si ipsorum descensualis fuisset a tempore Sanctissimi Regis Stephani, seu aliorum progenitorum nostrorum Regum Hungarie illustrium pro trempore qui fuerunt. Cuius quidem terre metee, prout in litteris Posoniensis Capituli contineri vidimus, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit a parte occidentali ab aqua Morwa, vbi de Morwa surgit quedam vena, que dicitur Kegwych, donec venit ad venam Panse; et inde veniet ad venam Rouda; de angulo Royda veniet directe ad monticulum, vbi est erecta noua meta; deinde veniet ad angulum silue Loyp; abhinc iuxta ipsam siluam venie ad siccam arborem; deinde vadit ad duas metas antiquas, que separant a terra marc Comitis iuxta venam Axey; deinde vadit directe ad vnum pratum, quod vocatur kylpiruis; abhinc veniet in magnam viam, que ducit de Stamfa ad Zoysa; deinde vadit iterum ad Axye; abhinc reflectitur ad fluuium Morawa iterato, et ibi terminatur. Vt igitur huius nostre collacionis series robur perpetue optineat firmitatis, nec per quempiam processu temprorum retractari valeat, vel in irritum reuocari; presentes eisdem Dominico et Karolo, ac suis heredibus heredumque successoribus concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Prepositi Ecclesie Orodiensis, aule nostre Vice-Cancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Dominice Incarnacionis M°CC° septuagesimo primo, decimoseptimo kalendas Septembris, Indiccione nona, Regni autem nostri anno primo.

(Robert Károly királynak 1326. „tercio idus Junis” „Karolus filius Karoli filij Alexandri de Chollokuz” kérésére kelt megerősítő privilegiumából a budai kir. kamarai levéltárban.)