Ladizlaus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. Regalis excellencie inmensitas ad omnes fideles prospicua eo in se pocius recipit incrementum, quo fidelium merita condignarum remuneracionum presidijs refocillat. Proinde ad vuiuersorum uoticiam tenore presencium volumus peruenire; quod Petrus Banus, et Comes Kemen filij Comitis Benedicti fideles nostri ad nostram accedentes presenciam nobis significare curauerunt, quod quedam possessio Gayul uocata, que olim progenitorum suorum fuerat, ab ipsis non exigentibus culpis suis, sed potencialiter indebite fuisset alienata et occupata; petentes a nobis cum instancia, vt ipsam possessionem Gayul eisdem reddere et restituere dignaremur. Verum quia vnicuique in sua iusticia deesse non debemus; fidelibus nostris Capitulo Chasmensis Ecclesie nostris dederamus litteris in mandatis, ut cum Johanne filio Gugye homine nostro testimonium ipsorum mitterent fidedignum, coram quo idem homo noster predictam possessionem Gayul reambularet presentibus commetaneis et vicinis, et restitueret eisdem si non fieret contradictum, contradictores vero, si qui fierent, ad nostram citaret presenciam ad terminum conpetentem. Qui postmodum nobis rescripserunt, quod conuocatis commetaneis et vicinis, et nemine contradictore apparente idem homo noster predictam possessionem Gayul eisdem Petro Bano et Comiti Kemen statuisset. Cursus autem metarum terre seu possessionis sepedicte talis est, sicut in predictis litteris contineri vidimus: Incipit enim prima meta vbi Mogoroch potoka cadit in fluuium Sopluncha, et per eundem Mogoroch tendit supra usque caput, et ascendit ad unam vallem que vocatur Zuhodol; et ibi cadit ad magnam viam, et ascendit in eadem uia per modicum spacium; deinde exit uiam, et tendit ad partem orientalem inter siluam et vineas, vbi tangit metas St. Borch, et tendens circa metas einsdem St. per longum spacium peruenit ad arborem vocatam (így?) et inde vadit ad magnam viam, vbi tangit metas terre Saul; deinde tendens in eadem via per longum spacium ad partem orientalem peruenit ad arbores que megieharasta vocantur; deinde exit de megieharasta et cadit in caput cuiusdam fluuij, qui uocatur Megyepothoka, et her eundem fluuium descendendo cadit ad fluuium Desinche minorem, et per eundem descendendo cadit ad fluuium Sopluncha, vbi tangit metas terre Petri filij Benedicti Pukur vocate, et descendens per eundem fluuium Sopluncha perucnit ad priorem metam, ibique terminatur. Nos itaque, cuius proprium est, vnicuique in suo jure deesse non debemus, et specialiter bijs, quorum ex parte probitas insignit et extollit, consideratis seruicijs ipsius Petri Bani, que nobis in diuersis expedicionibus Regni nostri, bellis videlicet intestinis et extrinseicis Corone Regie incommutabiliter adherendo inpendit; et specialiter in expugnacione castri Zombothel, quod rupta pace et vinculo federis dissoluto per Regem Boemorum inimicum nostrum occupatum fuerat, vbi letalia sustulit wlnera, fideliter exhibitorum; consideratis eciam hijs, que in compescendis Croatys et hominibus transdrauanis, qui se de jurisdiccione nostra volebant alienare, ipsos potencie nostre reducendo et restituendo, exercuit et inpendit. Tam igitur ob recompensacionem seruiciorum ipsius Petri Bani prescriptorum, et aliorum quam plurimorum, que propter sui multitudinem longum esset enarrare; et eciam racione illa, ne in possessionibus olim per progenitores suos possessis, et postmodum Comiti Paulo fratri suo per nos traditis, extraneum doleat possessorem; dictam possessionem Gayul ipsi Petro Bano et per eum Kemen fratri suo reddidimus, restituimus, dedimus, donauimus et contulimus jure perpetuo et irreuocabiliter possidendam; cassatis omnibus litteris et priuilegijs cuiquam super collacione ipsius possessionis, preter ipsum Petrum Banum, datis et concessis; et vbicumque et per quemcunque exhibite fuerint, viribus careant et inanes habeantur. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Anthonij viri discreti aule nostre Vice Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini millessimo ducentesimo octuagesimo primo, Regni autem nostri anno nono.

(Zsigmond királynak 1420. VI. idus Angusti kiadott megerősítő privileginmából, melyet kért „Egregius Ladalaua filius Nicolai filij Pauli de Pukur in sua ac Magnifici Johannis de Maroth alias Bani nostri Machouiensis personis”; a budai kir. kamarai levéltárban.)