Nicolaus Episcopus servus servorum Dei dilecto lio... Abbati Monasterij Sancti Michaelis de Peclina Ragusine Diocesis, salutem et Apostolicam benedictionem. Petitio dilectorum filiorum... Prioris et f'ratrum Ordinis Predicatorum Catharensium nobis exhibita continebant, quod cum ipsi, ac quondam Urbanus, tunc eorum Prior, dudum in ecclesia Sancti Bartholomei Catharensis, eis a venerabili fratre nostro Dompnio Episcopo Catharensi de voluntate ac assensu eiusdem Ecclesie Patronorum, pro loco ipsorum, qui alias in ciuitate Catharensi artissimum locum habebant, liberaliter de novo concessa, Divina officia celebrarent, et per quendam eorum fratrem presbiterum missarum solempnia in honore Dei et Beati Dominici confessoris facerent celebrari, predictus Episcopus, conversus in arcum perversum contra factum proprium veniendo, associatis sibi quibusdam presbiteris, ad ecclesiam ipsam et usque ad eius altare, non absque multorum astantium, qui illic convenerant ad sollempnia huiusmodi audienda, scandalo, rabie hostili et ira concitatus accessit, et retrahens manu propria ipsum presbiterum celebrantem, cum iam huiusmodi sollempniis incepisset dicere Sursum Corda, illum sanguine cruentando, ac postmodum dictum Urbanum Priorem per caputium suum capiens, adeo ipsum constrinxit fortiter percutiendo eum, iam per ipsum Episcopum prostratum ad terram, usque ad effusionem sanguinis ictibus pugno pluries, quod dictus Urbanus occasione huiusmodi percussionum ei a prefato Episcopo illa tarum infirmitatem maximam, et deinde continue egrotando mortem noscitur incurrisse; reliquos fratres afficiendo verberibus et contumeliosis verbis. Nec hiis contentus idem Episcopus mala malis accamulans, emissis is in altum vocibus dicere cepit: „Venite post me omnes, et eiiciamus fratres extra terram, et eorum locum penitus deleamus ”; sicque cum predictus Episcopus ad hostia ecclesie Sancti Pauli Catharensis, ubi dictorum fratrum prior locus habetur, cum presbiteris aliquibus pervenisset, a se modestia episcopali penitus relegata, hostia ipsa violenter aperuit, ac postea hostio cuiusdam domus ipsius loci extra cardinem, fracto repagulo, temere iam deiecto, fratrem Savinum conversum dicti Ordinis, Dei timore postposito et amore, atrociter verberavit, alias predictis fratribus dampna et iniurias non modica inferendo, contra eos factis diversis processibus, et contra tenorem privilegiorum suorum Apostolicorum diversis excommunicationum sententiis contra iustitiam fulminatis in anime sue periculum, et dictorum Prioris et Fratrum non modicam iniuriam, preiudicium et gravamen. Nos igitur hiusmodi gravamina predictorum fratrum et iniurias, si veritate nitantur, quantumcunque foret ipsi Episcopo deferendum, nolentes sub equanimitate transire, ne forte transiret aliis in exemplum, discretioni tue per Apostolica scripta mandamus, quatenus, si tibi per famam vel indaginem constiterit de premissis, eundem Episcopum ex parte nostra peremptorie citare procures, ut infra quatuor menses post citationem tuam personaliter compareat coram nobis facturus et recepturus super hoc quod iustitia suadebit. Diem vero citationis et formam, et quicquid super hoc duxeris faciendum, nobis per tuas litteras harum seriem continentes studeas fideliter intimare. Datum Reate nonis Septembris, Pontificatus nostri anno primo.

(Theiner, Vetera Monumenta Slavorum Meridionalium historiam illustrantia, I. köt. 105. l.)