Nicolaus Episcopus servus servorum Dei venerabili fratri... Episcopo Nonensi, et dilectis filiis... Abbati Monasterii Sancti Grisogoni Jadrensis et... Archidiacono Spalatensi salutem et Apostolicam benedictionem. Sua nobis dilecti filii Capitulum Ecclesie Morinensis in Dalmatia, qui apud ecclesiam Castri Sibenici Morinensis Diocesis residere dicuntur, petitionem monstrarunt, quod olim Ciuitate Morinensi a scismaticis Grecis destructa, bone memorie Morinensis Episcopus, qui tunc erat, dictique Capitulum et Clerus eiusdem Civitatis se ad predictum Castrum Sibenici, quod propinquum dicte Civitati fuisse dinoscitur, transtulerunt, ubi dictum Capitulum fuerunt per longa temporum spatia commorati, et adhuc permanere noscuntur, dictusque Episcopus ad quoddam monasterium positum in villa que Tragurium nuncupatur, accessit, ac in eadem villa diem clausit extremum: sed cum dicta Ecclesia Morinensis post prefati Episcopi obitum pastore multo tempore vacavisset, prefatis Capitulo ipsi Ecclesie providere non curantibus de Prelato, clerici prefate ville Traguriensis pretendentes ius ad se eligendi successorem dicti Episcopi pertinere, ac si Traguriensis Ecclesia existerat Cathedralis, quendam in Traguriensem, ut dicebant, Episcopum elegerunt. Demum autem diversis temporibus succesive diversi a memoratis Morinensi Capitulo electi fuerunt, et super confirmationibus electionum huiusmodi varie a Sede Apostolica littere impetrate, in quibus ipsi se Capitulum prefate Sibinicensis Ecclesie nominabant; dicentes, quod in eadem Sibinicensi Ecclesia, pastore vacante, dicte electiones ab eis fuerant celebrate, licet nulla electionum ipsarum, variis intervenientibus casibus, extiterit confirmata. Ille quidem, qui penultimo fuit a Capitulo predictis electus, electionem suam per Metropolitanum loci obtinuit confirmari, et per aliquod temporis spatium pacifice administracionem Morinensis Episcopatus gessit; prefatis clericis dicte ville Traguriensis per prescripta tempora quosdam alios eligere presumentibus, qui ab eis vocabantur Tragurienses Electi, quorum electiones dictus Metropolitanus de facto dicitur confirmasse, et consecrationis manus eorum aliquibus impendisse. Demum autem dicti Capitulum Morinense se memorate Sibinicensis Ecclesie nominantes, dilectum filium Leonardum Faletro, Plebanum Ecelesie Sancti Angeli de Venetiis, virum providum et honestum, ac in spiritualibus et temporalibus circumspectum, in Sibinicensem Episcopum concorditer elegerunt; sed Gregorius, qui ultimo fuit a clericis memoratis electus, et per prefatum Metropolitanum confirmatus et consecratus, administrationi dicti Episcopatus temere se ingessit, et ingerere non veretur. Occassione vero contentionis, que super huiusmodi iure eligendi Episcopum inter prefatos Capitulum et clericos est taliter habita, inter habitatores dietorum locorum Sibinicensis et Traguriensis adeo gravis discordia est exorta, quod ex ea strages honinum et alia multa pericula provenisse dicuntur. Quare memorati Capitulum nobis humiliter supplicarunt, ut finem huiusmodi questionibus imponentes, predictum ius eligendi Morinensem Episcopum declarari ad ipsos Capitulum pertinere, dictisque clericis imponi perpetuum silencium super illo, et alias in huiusmodi procedi negotio, prout ius exigit, faceremus. Nos itaque attendentes, quod causa huiusmodi de maioribus causis existit, quarum examinatio et decisio ad Romanum Pontificem noscitur specialiter pertinere; ac per hoc volentes causam ipsam tractari apud Sedem Apostolicam, et fine canonico terminari, discretioni vestre per Apostolica seripta monemus, quatinus vos, vel duo aut unus vestrum, per vos, vel per alium seu alios, tam eosdem Gregorium et Leonardum, quam clericos prefate ville Traguriensis predictos, et quoslibet alios qui sua crediderint interesse; ex parte nostra peremptorie citare curetis, ut infra sex mensium spatium post citationem huiusmodi, per se, vel per procuratores ydoneos, cum omnibus actis, iuribus et munimentis suis dictam causam contingentibus, Apostolice se conspectui representent, facturi et recepturi super premissis, quod ordo dictaverit rationis. Diem vero citationis et formam, et quicquid inde feceritis, nobis per vestras litteras harum seriem continentes fideliter intimetis. Datum Reate VI. kalendas Octobris, Pontificatus nostri anno primo.

(Theiner, Vetera Monumenta Slavorum Meridionalium historiam illustrantia I, köt. 105. l.; Lucius, Memorie storiche di Trau 124. l.)