Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Bulgarie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in Domino sempiternam. Regia pietas singulorum merita tenetur prospicere oculo pietatis, et ipsos inuitare ad fidelitatis opera muneribus donatiuis, ut alij eorunt exemplo innitati ardencius famuleutur. Proinde ad vniuersorum noticiam volumus peruenire harum serie: quod Andreas filius Polyan fidelis noster de Scepus ad nostram accedens presenciam exhibuit nobis patentes litteras domini Ladislai quondam Illustris Regis Hungarie felicis recordacionis karissimi fratris nostri patruelis super collacione quarundam villarum et possessionum et siluarum in Scepes existencium confectas, petens a nobis cum instancia, vt easdem acceptare, et nostro priuilegio confirmare dignaremur Quarum quidem patencium litterarum tenor talis est.
Nos Ladislaus D. gr. Rex Hungarie stb. (következik IV. László királynak Landok, Rokus és Nyrer földeket tárgyazó adománya, mint gyüjteményünk IX. vagyis a második folyam IV. kötetében 415. sz. a. 563. l.)
Et quia mete prefatarunt possessionum et siluarum a parte Theuthonicorum nostrorum de Byrbron et de Bela in prefatis patentibus litteris non continebantur, ad instantem peticionem prefati Andree fidelis nostri Capitulo de Scepes dederamus in mandatis, vt vnum ex ipsis mitterent pro testimonio, coram quo Pouka homo noster fidelis prefatas possessiones et siluas, conuocatis prefatis nostris Theutonicis commetaneis et vicinis earundem possessionum et siluarum, reambularet easdem et statueret Andree antedicto. Quod quidem Capitulum de Scepes nobis rescripsit in hec verba:
Excellentissimo domino suo Andree D. gr. Illustri Regi Hungarie Capitulum Ecclesie Sancti Martini de Scepus stb. (következik a szepesi káptalannak jelentése mint alább 8. szám alatt.)
Nos itaque iustis ac ligitimis suplicacionibus Andree sepedicti fauorabiliter inclinati; et quia multipliciter et fideliter studuit nobis complacere, predictas patentes litteras domini Ladislai fratris nostri, et litteras rescriptorias Capituli Ecclesie nostre de Scepus non abrasas, non cancellatas, neque in aliqua parte sui viciatas, ratas habendo et acceptas, de verbo ad verbum presentibus insertas auctoritate presencium duximul confirmandas, duplicis sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Eccle sie Prepositi aule nostre Vice Cancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini M°CC° nonagesimo, quarto kalendas Augusti, Indiccione secunda, Regni autem nostri anno primo. Venerabilibus patribus Lodomerio Strigoniensi, Johanne Colocensi Archiepiscopis; Andrea Agriensi, Georgio Chanadiensi, Paulo Quinqueecclesiensi, Haab Vaciensi, Benedicto Vesprimiensi aule domine Regine consortis nostre karissime Cancellario, Benedicto Varadiensi, Poka Sermiensi, Andrea Jauriensi, et Petro Transiluano Episcopis, Ecclesias Dei feliciter gubernantibus; Matheo Palatino et Judice Comanorum, Henrico Bano tocius Sclauonie, Lorando Wayuoda Transiluano et Comite de Sounuk, Dominico Magistro Tauarnicorum nostrorum, Moys Magistro Tauarnicorum domine Regine, Andrea Judice Curie nostre et Comite Nitriensi, Johanne Magistro Agasonum nostrorum, et alijs quam pluribus Comitatus Regni tenentibus et honores.
(Robert Károly királynak 1323. „ decimo sexto kalendas Septembris” „Joannes filius Andree de Scepus” kérésére kelt megerősítő privilegiumából, a budai kir. kamarai levéltárban.)