Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cammanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in Domino sempiternam. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod Petrus filius Seraphini de Okolichna de Lypto ad nostram persenaliter accedens presenciam peciit nos cum instancia, vt nostrum mitteremus hominem, coram quo metas terre sue, ville scilicet Chermona vocate in Lypto existentis, quam ex collacione domini Ladizlai Illustris Regis Hungarie fratris nostri karissimi patruelis bone memorie dignoscitur possidere, vellet renouare. Nos igitur iustis et legittimis peticionibus eiusdem fauorabiliter inclinati fidelibus nostris Preposito et Conuentui de Thuruch dedimus nostris litteris in mandatis, vt mitterent ex ipsis vnum virum idoneum pro testimonio fidedignum, coram quo Comes Johannes filius Mossouza officialis de Lipto Magistri Demetrij Comitis de Zolum dilecti et fidelis nostri homo noster, presentibus omnibus commetaneis et vicinis dicte terre Chermona vocate, eandem reambulet, et iuxta veteres metas et antiquas nouas erigendo statueret Petro antedicto, si non fieret contradictum, contradictoribus nichilominus ad nostram presenciam euocatis. Qui quidem Prepositus et Conuentus demum nobis rescripserunt in liec verba: Quod misissent ex ipsis fratrem Illarium pro testimonio fidedignum, qui postea cum eodent Comite. Johanne homine nostro ad eosdem reuersi concorditer retulissent, quod accessissent ad faciem terre siue uille memorate, et conuocatis omnibus commetaneis et vicinis eandem reambulassent, iuxta veteres metas et antiquas nouas erigendo, statuissentque ipsi Petro iure perpetuo possidendam, nullo penitus contradictore existente. Mete autem eiusdem terre seu ville, prout nos in litteris eorundem Prepositi et Conuentus plenius vidimus contineri, hoc ordine distinguntur: Prima meta incipit in fluuio Lubella vocato in loco, vbi quidam riuulus cadit in ipsum fluuium, per quem fluuium as cendit ad partem orientalem usque ad fontem seu caput eiusdem riuuli, de quo capite tentlit usque au arborem smrk, de qua arbore uadit vsque ad aliam arborem tulfa, supra quam affixa est crux in cacumine montis; dehinc currit et transit modicam siluam, peruenit ad vnum fontem, de quo flectit se ad meridiem vsque ad vnam arborem smerek, que super se continet crucem, ascendendo post hec adhuc vsque ad - - - - meridiem versus descendit in quoddam mochar; abhinc progreditur et transit quandam siluulam, descendit in vallem, quam pertransit adhuc ad meridiem, et vadit usque ad vnam arborem bykfa, in qua est crux posita; asceudendo in berch currit vsque ad pratum Tomaluka vocatum ad fontem, supra quem est arbor pomi posita; dehinc ascendit in quodam potok, per quem potok tendit superius vsque ad caput eiusdem; de cuius capite semper ad meridiem tendit vsque ad alpes magnas; de quibus alpibus reflectit se ad occidentem, et deseendit in caput fluuij Lubelle, per quem fluuium descendit inferius vsque adprimum locum, et ibi terminatur. Nos igitur considerantes obsequia fidelia eiusdem Petri, in quibus coram oculis nostre Maiestatis multipliciter meruit complacere, dictam terram seu viliam Chermona vocatam in prefixis metis et limitat cionibus dedimus, donauimus et reliquimus ac contalimus eidem Petro, et per eum suis heredibus heredumque successoribus iure perfetuo et irreuocabiliter possidendam et habendam. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam ad instanciam eiusdem Petri presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum por manns venerabilis viri et discreti Magistri Theodori Prepositi Albensis Ecclesie aule nostre Vice-Cancellarij fidelis et dilecti nostri, anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo tercio, Regni autem nostri anno tercio.

(Eredetie az Okolcsányi család levéltárában. Néhai Szontagh Dániel közleménye.)