Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in eo qui Regibus dat salutem. Altitudo Diuini consilij, que in sua disposicione non fallitur, ad hoc nos gubernatorem super gentes et Regna disposuit, ac esse Principem plurimorum, vt oppressionibus remediaremur singulorum, et maxime oculo pietatis respicere deberemus personas Diuino cultui insistentes, ac illis in temporalibus tam pie prouidere, ut pro nobis et Regni tutamine preces ualeant fundere saluatori; cum non solum arma, sed eciam preces iuste viuencium tueantur Regnum et Regium dyadema. Proinde cum nos gloriosam et intemeratam virginem Mariam, que Regni nostri specialis existit Domina et Patrona, intendamus totis sincere mentis affectibus honorare, et ut reuerencie, quam erga ipsam Dominam nostram Virginem gerimus Gloriosam, exhibeamus expressius argumentum; populos siue hospites dudum congregatos seu congregandos, Monasterij eiusdem Gloriose Virginis, in Insula Sancte Marie existentes, in quo domine sorores sub religiosi habitus honestate Domini nostri, et Genetricis eiusdem Regine Celestis obsequijs sunt locate, de omni collecta et qualicunque exaccione, que in Regno nostro fieri consueuerunt, de nostra gracia pleniori duximus perpetualiter eximendos. Adeo plene, quod racione nullius collecte vel exaccionis tam denariorum quam victualium debeant molestari, nec aliquis vel aliqui huiusmodi collectarum uel victualium exactores in predictam Insulam ad fict dicanda uel exigenda admittantur. Volumus eciam et ordinamus, quod Prior, aut fratres, quibus cura Monasterij prefatarum sororum fuerit commissa, ab inhabitantibus ipsam insulam expensas aliquas moderatas uel collectas possiut in subsidium sepedictarum dominarum exigere, quando eisdem fratribus ac sororibus virlebuntur racionabiliter ac misericorditer exigenda. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis patris domini Theodori Dei gracia Episcopi Jauriensis aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri; anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo quinto, XVII. kalendas Septembris, Regni autem nostri anno sexto.

(Eredetie bőrhártyán, a vörös-sárga selyemzsinóron függő pecsétnek töredéke megvan; a budai k. kamarai levéltárban.)