Nos Frater Nicolaos Magister et Conuentus Cruciferorum Sancti Regis Stephani de Strigonio significamus vniuersis quibus expedit presencium per tenorem; quod eum discreti viri Magister Thomas Prepositus et Capitulum Ecclesie Strigoniensis super occupacione et vsufructuacione terre eorum Koachy uocate, existentis in Comitatu Nogradiensi, coram Comite Martino Viceiudice Curie domini nostri Regis contra Comitem Dominicum de Turny, quondam Castellanum de Wyssegrad, mouissent materiam questionis, et fuisset inter ipsas partes diucins altercatum, et demum ipsa terra in alijs suis partibus eidem Capitulo Strigoniensis Ecclesie exstitisset sub antiquis metis suis et terminis restituta, et tantummodo ex eadem super terra duorum aratrorum et dimidij, uel paulo maioris, aut minoris quantitatis, ipsa questio remansisset; tandem mediantibus Bela Curiali Cemite Strigoniensi, homine domini Regis, et nostro testimonio ad hoc negocium deputatis, super facto eiusdem terre contenciose, in duas partes equales diuise, predicta contencio per metas et terminos infrascriptos inter easdem partes sedata extitit taliter et sopita; quod prima meta incipit ab antiquo tempone eleuata et ultra fluuium Chaarpotaka uocatum a parte Danubij; et exinde transiens ipsum fluuium directe itur sub quemdam lapidosum monticulum Kuesheg uulgariter nuncupatum, ad quandam arborem ilicis, que est in alia meta, et in modum crucis est signata; abinde uenitur versus septemtrionem ad terciam metam, in terra arabili constitutam; a qua descenditur uersus orientem ad quartam metam ad quandam magnam arborem ilieis siccam, sub qua sunt due mete angulares, quarum una est Ecclesie Strigoniensis, alia eiusdem Comitis Dominici, terras eorum ab inuicem diuidentes; a quibus protenditur versus orientem adduas arbores de quercu, sub quibus est quinta meta; deinde progreditur versus orientem ad sextam metam, que est in ingressu cuiusdam fluuij Potak uocati, ueniens de medio uille eiusdem Comitis Dominici; exinde inter duos montes in quadam ualle uersus orientem uenitur ad quandam publicam viam Hatlounoguta uocatam, ad tres arbores de piris, quanum sub una, que est prope ad ipsam viam, sunt due mete angulares; et exinde declinatur aliquantulum ad septemtrionem ad metam, in qua est quercus; et eundo per magnum spacium terre, exhinc uersus meridiem retroitur et reflectitur ad fluuium Alamaspotaka uocatum, ubi eadem terra Koachy a terra Monasterij de Zebeguen separatun; prout a partibus recollegimus et didicimus seriatim premisso modo et ordine omnia et singula premissorum. Datum anno Domini M°CC° nonagesimo V° in vigilia Sancti Michaelis Archangeli de Septembri.

(Az eredeti után Knauz Nándor, Magyar Sion III. köt. 861. l.)