In Episcopio Vigiliensis Civitatis, coram Episcopo et Imperiali Secretario comparuit quidam Vitta nauclerus civis Ragusinus, querelas deponens contra aliquos cives Vigilienses, qui astrinxerunt eum solvere de anchoratico, arboraticho ac plateaticho, dicens, iam ex antiquo cives Ragusii Vigiliensis urbis applicantes litora, nihil solvisse pro anchoratico aut arboratico aut mercibus Vigiliis emptis aut venditis; neque sub tali titulo unquam aliquid solvisse Vigilienses Ragusii iam ex antiquo. Pro conservatione bonorum morum introductorum tempore Regis Friderici et suorum predecessorum, quum revera de hoc extet pactum cum Ragusio, declaratur: liberum esse predictum Vitam nauclerum, et quoscumque cives Ragusii venientes Vigilias, ab exactione anchoratici, arboratici et plateatici. Propterea ordinatur Bartolomeo Notario Communis, ut istam resolutionem ponat in scriptis. Anno millesimo ducentesimo undecimo, Regni domini nostri Friderici invictissimi Regis Sicilie, Ducatus Apulie etc. anno quartodecimo, mense Junio, sexto die eiusdem, indictione quartadecima.

(Ljubics Simon, Monumenta spectantia historiam Slavorum Meridionalium I. köt. Zágráb 1868. 27. l.)