In nomine Sancte Trinitatis et Individue Unitatis. Andreas Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerieque Rex in perpetuum. Cum Regalis Celsitudinis munificencia sue liberalitatis brachia nullo parcitatis termino coharctare, sed quibusque suorum et maxime fidelium debeat expandere meritis, ut et fidelitas iam acta debito non fraudetur tytulo, agendaque spe educata premii promoveatur gracius ad concepta. Dignum est, ut ea que legum imperatrix, Regia pertractat Auctoritas in remunerandis fidelibus, scripture munimento commendentur, ne modernorum seu successorum incursibus subrogentur. Hac igitur racione inducti uobis Regnoque fideliter assistencium merita digno retributionis stypendio prosequentes, ad universorum noticiam volumus devenire: quod cum fidelis noster serviens Michael filius Abrahe a primis sue puericie temporibus tum in Regno, tum extra Regnum, et maxime in expedicione Rascie (igy) nobis personaliter ibidem existentibus, fideliter ac indefesse perservisset, ac tociens se suaque pro mortis exposuisset periculo. Nos in recompensacionem tantorum serviciorum ipsius Mychaelis, quandam terram nomine Chokol, vacantem incolis, a Castro Albensi exemptam sibi et per eum suis heredibus, heredumque successoribus iure perpetuo contulimus porpetuo possidendam totaliter. In quam nostre donacionis possessionem eundem Michaelem per fidelem nostrum Comitem Petrum filium Pud fecimus introduci. Mete autem eiusdem terre sunt iste: prima incipit a parte orientali in quodam prato, iuxta quod wlgo kurtuelbuqur apellatur, per quam sequestratur terra eadem a terra ville Vrdos, et inde traxit per locum rivuli qui wlgo Her dicitur, deinde procedit ad metam, que est in campo cuius vocabulum Erthethev est, inde vadit ad arborem populeam ad quam prope est meta inter spinas, abhinc procedit et transit locum rivuli alterius, qui eciam Her wlgo dicitur, ultra quem figitur meta sub piro contermina terre filiorum iobagionum Sancti Regis, Castri antedicti, de quo piro progreditur in parte australi ad magnam viam et ibi est meta, de hinc protenditur super eandem viam et procedens intrat silvam in qua est meta angularis in loco qui Popufenerii wlgo nuncupatur. Postmodum a parte occidentali est meta sub arbore quadam combusta, inde venitur ad arborem populeam sub qua est meta dividens silvam antedicti Michaelis a silva quorumdam de genere Senta et Maguch, hinc circuens aliquantulum exit silvam in loco qni Teluczeg dicitur a parte septemtrionali, et procedit iuxta silvam eandem ad metam que est sub salice iuxta viam disiungens terram a terra ville eiusdem nominis Chokol videlicet, que est filiorum iobagionum descensus prebencium, alterius procedit per metas a parte septemtrionali ad pirum sub quo est meta iuxta villam prenominatam Chokol, deinde progreditur in campum ubi tenet metam cum villa iam dicta Vrdos, et inde reducitur mete priori. Ut igitur hec a nobis deliberacione Regia facta donacio, nec longa, temporum canicie dilui, nec insopito malignancium impetu nostris nostrorumque successorum temporibus retractari valeat, presenti pagine commendavimus ac sigillo nostro privilegiali novo, quod in preiudicium prioris cassandum parari fecimus in generacionum generaciones illibate observandum Regia auctoritate roboravimus. Datum per manus Magistri Alberti, aule nostre Cancellarii et Prepositi Orodiensis. Anno Dominice Incarnacionis MCCXXVIIII. Venerabili Roberto Strigoniensi, Reverendo Vgrino Colocensi Archiepiscopis existentibus. Bulchu Chenadiensi, Bartolomeo Quinqueecclesiensi, Gregorio Geuriensi, Alexandro Waradiensi, Reynaldo Transilvano, Cleto Agriensi, Brictio Wachiensi, Stephano Zagrabiensi, Bartolomeo Wesprimiensi Episcopis existentibus, Ecclesias Dei feliciter gubernantibus. Moyse Palatino et Comite Byhoriensi, Ladizlao Judice Curie et Comite Bachyensi, Dyonisio filio Dyonisii Magistro Tawarnicorum ac Comite Zonuquiensi, Demetrio Magistro Dapiferorum et Comite Posoniensi, Nicolao Magistro et Comite Agazonum, Petro germano Marcelli Comitis Curiali Comite Regine: et aliis quamplurimis Comitatus et Magistratus tenentibus. Regni nostri anno XXVI.

(Tkalcsics, Monum. hist. Episc. Zagrabiensis I. köt. 64. l.)