Colomanus Dei gracia Rex Ruthenorum et Dux tocius Sclauonie omnibus Christi fidelibus, ad quos presens scriptum peruenerit, salutem in eo qui dat salutem Regibus. Cum de beneuolencia ac de predestinacione Summi Regis ad hoc sumus preordinati, ut singulis in iurisdiccione nostra constitutis simul secundum Apostolum in iusticia debitores; propensius et specialius hospitibus, qui nostrum sibi senserint subsidium profuturum, debite uolumus iusticie exercere complementum. Hinc est, quod nos tam presencium quam futurorum uolumus noticie declarare, quod hospitibus nostris in Petrina commorantibus talem hoc modo concessimus libertatem: Ut ipsos nullus Judicum nostrorum preter Maiorem Ville eorum, quem voluntarie elegerint, audeat iudicare; et si ab ipsorum Judice conquerentibus satisfieri non poterit, Judex eorum in nostrum presenciam et non alias super ipsa causa citatus debeat et teneatur comparere. Et si ipsi alias coram judice quemquam impeterent super aliquo, eis iudicetur iuramentum. Statuimus eciam, quod si Banus eis ad valorem unius marce dampnum faceret, in centuplo restitueret eisdem. Tamen Bano non aliud nisi domos suas occasione descensus dare teneantur; pro alijs uero necessarijs precium recipiant. Et si aliquis ipsorum prole caruerit, tam ipso uiuente, quam ab hoc seculo transmigrante, bona sua cuicunque uoluerit libere conferat retinenda. Et si aliquis de villa super equo uel boue calumpniaretur ab aliquo; pro quanto sacramentum facere presumpserit, sibi calumpnias testibus astantibus restituat; et res pro qua causabatur ad requirentem deuoluatur. Et si quis ipsam villam intrare uoluerit moraturus, omnia bona sua, domos suas, et alia que possidet, omnibus scientibus liberam habeat vendendi facultatem; et recedens de villa retineat eadem. Et statuimus, ut sacerdotem, quemcunque voluerint, in suam recipiant Ecclesiam; de decimis eorum, prout mos est hospitibus ubicunque manentibus, disponentes. Terram autem Gurgus, et terram Waratuk sine herede decedencium, et eciam terram Cruciferorum, quam in concambio habuimus, que vulgo Haaco et Potok uocatur, metis distinctis undique eisdem conferentes. Quarum mete, quemadmodum ab Andrea homine nostro ad hoc dato, referente percepimus, sunt hec: Prima meta incipit a meridionali parte de duobus quercis; inde descendit ad puteum, et inde descendit per aquam putei in fluuium Dragun; et inde superius tendit ad viam magnam, et per eandem vadit usque ad arborem, que Sclauonice dicitur ozkurus; inde per vallem superius ad uineas de Dobuk; inde per magnam uiam ducit ad arborem castane, et per semita ducit in longitudine montis, usque ubi descendit subtus piscinam; inde ascendit usque ad tres metas; et inde inferius in Petrinam, et sic per fluuium Petrine ascendit usque ad fluuium Belypotok; et per eandem ascendit per magnam uiam antiquam in Damasingran (így); et inde inferius ueniendo ascendit ad arborem piri, et inde in montem, et per eundem uenit in uiam que exit de Blyna (így); et per illam inferius in precopam; et inde uenit ad metam terream; et inde subtus Strizichy transeundo quandam aquam peruenit in quandam arborem piri; et inde uadit in Cochinam, et inde ad caput eiusdem; et inde supra montem uadit in uiam, que ducit in Rauna, ibique supradictarum terrarum mete terminantur. Preterea cum ipsam villam hospitibus omnimode cupiamus pluribus ampliari, terram eciam Kenesepola nomine integraliter, saluis videlicet populis ibidem existentibus, cum porcione Vooy et generacionis ipsius, nec non et filiorum Alpetri, qui de propria voluntate eorum eundem seruicium, quod et hospites susceperunt, terris iam dictorum hospitum nostrorum adiunximus usui eorum et illorum statuentes possidendam, preter Zolnam. Nec hoc tamen sub silencio voluimus preterire, quod predicti hospites nostri nobis annuatim pro collecta centum pensas, et pro tributo fori triginta pensas soluere tenentur; et similiter predicta terra Kenesepola centum pensas. Et ut hec talis a nobis concessa libertas in dubium ulterius non possit reuocari, consensu et consilio omnium Jobagionum nostrorum, videlicet Nicolay Bani ac Magistri Touarnicerum, Demetrij Magistri Dapiferorum et Comitis de Budrug, Arnoldi Comitis de Symigio; Martini Comitis de Zala, et aliorum litteras nostras sigilli nostri munimine roboratas dare concessimus. Datum per Magistrum Fyle dilectum et fidelem nostrum, Prepositum Zagrabiensem, et aule Regie nostre Cancellarium; anno ab Incarnacione Domini millesimo ducentesimo quadragesimo.

(Az eredeti után Kukuljevics János, Jura Regni Croatie, Dalmatia et Slavoniae I. rész. Zágráb, 1862. 60. lap. Mégerősítve IV. Béla királytól 1242., V. István királytól 1271, és IV. László királytól 1274. Rövid kivonatát lásd Fejérnél Cod. Dipl. IV. k. 1. r. 201. l.)