Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Choruacie, Rame, Seruie, Galicie Cumanieque Rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem et omne bonum. Vbicunque nostri nominis interuentu posse credimus aliquibus subueniri, pium nos decet adhibere fauorem; presertim ne uel ueritas occultetur, aut iniquitas preualeat equitati. Eapropter ad noticiam vniuersorum uolaumus peruenire, quod accedentes ad presenciam nostram hospites nostri de Zumobur prope castrum Oclych existentes, humiliter a nobis flagitarunt et instanter, vt modum et statum libertatis eorundem, de gracia et prouidencia pie memorie Regis Colomani karissimi quondam fratris nostri, iuxta tenorem libertatis hospitum de Petryna liberaliter concesse, nostrarum auctoritate literarum dignaremur confirmare. Nos itaque considerata eorum vtilitate, precibus ipsorum fauorabiliter annuentes, sub libertate iam prefata ipsos duximus perpetuo statuendos. Cuius seriem in priuilegio memorati fratris nostri taliter uidimus contineri: Vt videlicet ipsos nullus judicum nostrorum, preter Maiorem Ville eorum, quem voluntarie elegerint, audeat iudicare; et si ab ipsorum Judice conquerentibus satisfieri non poterit, Judex eorum in nostra presencia et non alias, super ipsa causa citatus debeat et teneatur respondere. Et si ipsi alias coram judice quemcunque impeterent super aliquo, eis iudicetur iuramentum. Statuimus eciam, quod si Banus eis ad ualorem vnius marce dampnum faceret, in centulpo restitueret eisdem. Tamen Bano non aliud nisi domos suas occasione descensus dare teneantur; pro aliis uero necessariis precium recipiant. Et si aliquis ipsorum prole caruerit, tam ipso uiuente, quam a seculo transmigrante, bona sua, cuicumque uoluerit, libere confera retinenda. Et si aliquis de uilla, super equo vel boue calumpniatur ab aliquo; pro quanto sacramentum facere presumpserit, sibi calumpniaus testibus astantibus restituat, et res pro qua causabatur ad requirentem deuoluatur. Et si quis ipsam uillam intrare uoluerit moraturus; omnia bona sua, domus videlicet et alia, que possidet, omnibus scientibus liberam habest uendendi facultatem, et recedens de villa retineat eadem. Statuimus eciam, vt sacerdotem, quemcunque uoluerit, in suam recipiant Ecclesiam, de decimis eorum, prout mos est hospitibus vbicumque manentibus, disponentes. Mete autem terrarum dictorum hospitum nostrorum de Zumbur, sicut per litteras nostri fidelis Comitis Stephani fratris Bobonegh, qui ad id cognoscendum specialiter per nos fuerat destinatus, inteleximus, hoc modo distinguntur: Prima meta incipit de Thopol, et tendit ad fontem vnum; deinde tendit ad Brenilaz; deinde per siluam tendit ad Rochoyea, vbi due aque simul ueniunt; deinde sursum tendit usque quod uulgo dicitur Pyzni; deinde per montem iterum tendit ad Rocoycha (így); deinde ad Brezthoycha; et postea vltra montem tendit in riuum Chernych; deinde ad Lipoicham; deinde per montem tendit ad Grabonicham; et deinde per eundem montem, qui uulgo dicitur Pozorin, tendit ad Gradna; et deinde descendit ad uiam, per quam uiam iuxta Presekam ascendit ad montem, et per eandem uiam descendit ad fontem Byzterch; et per Byzterch uadit, et sub Boboycha exit; et iterum tendit ad priorem metam Thopol. Nec hoc tamen sub silencio uolumus preterire, quod predicti hospites nostri nobis annuatim pro collecta centura pensas soluere teneantur. Vt igitur enarrate libertatis series sepe dictis hospitibus salua semper et irreuocabilis permaneat; presencium ipsam auctoritate, ac dupplicis sigilli nostri impressione propensius corfirmamus. Datum in villa Vereucha anno Dominice Incarnacionis millesimo ducentesimo quadragesimo secundo; Regni uero nostri anno octauo.

(Az eredeti után Kukuljevics János, Jura Regni Croatiae, Dalmatiae et Slavoniae I. rész. 62. l. - V. ö. Fejér Cod. Dipl. IV. köt. 1. r. 264. lap.)