Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque Rex vniuersis presentes litteras inspecturis salutem in eo qui est salus omnium. Quia summum bonum est in uita iusticiam colere, Regie conuenit Excellencia in subiectos non sinere fieri, quod est potestatis, sed quod equum fuerit custodiri, ut unicuique sua iura principali beneficio conseruentur. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, quod cum inter Comitem Remigium ex una parte, et jobagiones Castri Posoniensis, scilicet Jacobum filium Waynus, Nicolaum filium Perz, Badam filium Dionisij, Bolch filium Mathie, cum ceteris jobagionibus Castri prenotati, et castreuses trium uillarum Oboni et duarum de Karacha ex altera, super terra Karacha, de qua terra dicti jobagiones et castrenses terram sufficientem usui trium aratrorum predicti jobagiones Castri Posouiensis et castrenses antedicti nomine ipsius Castri repetebant, questio uerteretur; tandem nos commisimus fidelibus nostris, videlicet Vincencio venerabili patri Episcopo Nitriensi, et Paulo Preposito Posoniensi, ut super facto dicte terre Karacha diligencius inquirerent ueritatem, utrum dicta terra trium aratrorum esset terra Castri Posoniensis uel terra Comitis Remyg, qui suam esse hereditariam asserebat. Predicti uero fideles nostri nobis in suis litteris intimarunt, quod dicta terra Karacha Remyg Comitis prenotati, prout uisu potuerunt considerare, cum paludibus et terra frugifera erat sufficiens usui sex aratrorum, certis undique metas et antiquis circumdata et distincta; dicti uero jobagiones et castrenses Castri Posoniensis nulla signa seu metas ostendere potuerunt, per que infra girum antiquarum metarum constare posset iacere terram uerissimiliter alienam. Nos igitur, qui debemus singulos in sua iusticia confouere, predictam terram Karacha sub eisdem terminis et metis Remyg Comiti prenotato, quibus hactenus tenuit, reliquimus pacifice possidendam, in ipsius R. Comitis successorumque suorum potestate perpetuo duraturam; jobagionibus et castrensibus Castri Posoniensis super ipsa terra perpetuum silencium inponentes. Mete autem predicte terre, sicut predicti V. Episcopus Nitriensis et P. Prepositus Posoniensis in suis litteris intimarunt, taliter distinguntur. Prima meta incipir a Mogorteluk; et inde protendens uadit ad quoddam uadum predicte paludis, quod dicitur fuenzoim, et ibi est meta communis cum villa Oboni; et inde protendens iuxta Kanaer uersus orientem iusto itinere uenit ad locum qui dicitur Lopuser, et ibi terra Remyg Comitis separatur a terra Oboni septem metis; et iuxta eandem Lopuser descendit uersus meridiem ad quandam metam, que est communis eiusdem Remyg Comitis cum cognatis suis; et inde uenit ad occidentem usque ad aliam metam in spacio sex iugerum, ubi conterminatur terre de uilla Karacha, que est Egeruh jobagiones Castri; et inde tendendo per quatuor metas redit ad metam, ubi incipit conterminalem habere generacionis sue; et infra hec omnia per totum girum sunt sedecim mete, quia una meta ab alia ualde medico distat spacio. Preterca prope terram supradictam predictus Remygius Comes habet quoddam pratum seu fenetum, super quo inter ipsum questio fuit orta cum duabus uillis Karacha, et sopita fuit per sentenciam uiri Magnifici R. Palatini Comitis Posoniensis; et sic mete terre predicte terminantur. Vt igitur dictus Comes R. et heredes ipsius, heredumque suorum successores predictam terram Karacha possint pacifice et perpetuo possidere, presentes litteras in testimonium dari fecimus sigilli nostri duplicis munimine roboratas. Datum per manus dilecti et fidelis nostri Magistri Smaragdi Albensis Ecclesie Prepositi, aule nostre Vice Cancellarij, anno Domini millesimo ducentesimo quinquegesimo sexto, VIII°. idus Nouembris, Regni autem nostri anno vicesimo secundo.
(Eredetie bőrhártyán, a függő pecsét elveszett; közli tek. Dergi Somogyi Antal úr.)