Rolandus Banus tocius Sclauonie omnibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum tam presencium quam posterorum noticiam harum serie volumus pervenire: quod quidam nomine Brizlau Vulchk, Stepan, Vytku, Vulchyk filius Rese, Vulchey filius Drask, et Draguzlau, pro se et omnibus eorum proximis, reambulantes cum homine nostro quandam terram nomine Blagusa, de Martino ventroso iobagione Castri Zagrabiensis, et eundem ad nostram citantes presenciam taliter proponebant: quod ipsa esset hereditaria terra ipsorum, et idem Martinus eandem occupans, deposuisset ipsos violenter. Contra quos idem Martinus respondebat: quod ipsa terra sua esset hereditaria et fuisset ab antiquo per patrem et predecessores suos pacifice possessa et sibi relicta. Et iidem Berizlau, Vulchk et socii sui primitus nominati, requisivissent ab ipso, et iustificasset ab ipsis iudiciali sentencia mediante, exhibens ad hoc protinus litteras Alexanri quondam Vicebani et Comitis Zagrabiensis, et privilegio felicis memorie Stephani Bani inscriptas de verbo ad verbum et confirmatas, autenticasque eiusdem Stephani Bani privilegio talem seriem continentes: quod idem Berizlau, Vulchk, Stepan, Vytk, Vulchey, et Draguzlau cum omnibus suis proximis prenominatam terram requisivissent; tandem in assignato eis termino ad produccionem testium faciendam nullam produccionem facere potuissent, nec eciam aliquam ostendere caucionem, et ideo eidem Martino cum undecim sibi consimilibus hominibus adiudicatum fuisset sacramentum, et iurasset cum eisdem, quorum iuratorum nomina in utroque privilegio continentur. Nos igitur unacum Magistro Moys Simigiensi et Worosdiensi Comite, Magistro Nocolao Judice Curie domine Regine quondam gracioso et plurimis Regni nobilibus publico iudicio assidentibus, Iwanka filio Inzlay, Hrencone, Farcasio de Zagoria, Pouorseno filio Rata, et aliis, considerantes eosdem Beryzlaum et suos cognatos prenominatos litem primitus litigatam et ex novo terminatam resumpsisse et recidivasse (?), decrevimus, eosdem manifeste calumpniatores remansisse. Et quamquam ipsos secundum constituam vindictam calumpnie exigentibus ipsorum meritis, assatis per medium nasis iudicare debuissemus, tamen ipsis pepercimus ad instanciam petencium misericordia mediante, relinquentes ipsam terram Martino et ipsius successoribus perpetuo possidendam, ipsis Berizlauo et suis sociis prenotatis ac ipsorum proximis auctoritate presencium in futuros successores silencium perpetuum imponentes. In cuius rei robur et stabilitatem perpetuam presentes contulimus sigilli nostri munimine roboratas; anno Domini MCCLX. Primo. Pristaldo Curie nostre Thoma filio Sanctus, et terrestri pristaldo Boseno filio Inuse existentibus.

(Tkalcsics, Monum. Hist. Episc. Zagrabiensis I. köt. 126. 1.)