Stephanus Dei gracia Rex primogenitus Illustris Regis Hungarorum Dux Transsiluanus omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis auctore. Circumspeccio Regum prouida sibi fideliter famulantibus sic debet donatiuis occurrere uel respondere, ut alii eorum exemplo inuitati ad fidelitatis opera et ad seruicia faaenda reddantur merito pronciores. Hinc est igitur, quod ad uniuersorum tam presencium quam posterorum noticiam harum serie uolumus peruenire: Quod cum Hugka una cum filiis suis Gregorio uidelicet, Mycula, Mykou, Nycolao et Elereus nobis grata seruicia pariter et accepta quam pluires exibuisset liberaliter et libenter, propter que a conspectu Regio merito fuerant remunerandi; nos in recompensacionem seruiciorum dicti Hugka ac filiorum eiusdem quandam terram Macramal uocatam, sitam in Comitatu de Potok, de plenitudine nostre gracie ipsi Hugka et filiis suis supradictis, et per eos eorum heredibus heredumue successoribus duximus perennaliter conferendam. In cuius terre possessionem corporalem ipsos per Symonem Comitem de Potok fidelem nostrum fecimus introduci. Ipsius eciam terre mete, prout idem Symon Comes nobis in suis litteris intimauit, hoc ordine distinguntur: Incipit enim prima meta ab aquilone super quodam riuulo Sebur uocato, ubi est meta; inde descendit ad partem orientalem ad capud (így) cuiusdam riuuli Kuach uocati, ubi est meta terrea super arborem ilicis; abinde per medium meatus eiusdem riuuli descendit ad partem orientalem, ubi idem riuulus cadit in alium fluuium Potok uocatum a parte Bodowan, iuxta quem est meta sub arbore ilicis; deinde tendit iuxta uineas ad montem Macra, ubi est meta terrea; abinc uersus meridiem in uia, que uadit iuxta uineas ubi est una meta terrea; dehinc uersus partem meridionalem, ubi transit montem Macra, et ibi sunt due mete terree sub arbore ilicis; deinde descendit in fluuium Kutel, iuxta quem est meta terrea; deinde transeundo dictum fluuium uenit ad uineas populorum uille Gueztin, in quarum fine est meta terrea; abinde uersus partem occidentem ubi est meta sub monte Popol; posthinc tendit ad siluam fagi, et in eadem silua super uno monticulo sunt mete posite super duabus arboribus ilicum; dehinc uadit in pretaxatum fluuium Kutel, et per eundem fluuium eundo directe uadit uersus septemtrionem ante siluam que wlgariter Nogsum uocatur, ubi mete ipsius terre terminantur. Ut autem hec nostra donacio salua semper permaneat et illesa, nec inicorum machinacione inposterum perturbetur, presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti Prepositi Scybiniensis aule nostre Vicecancellarii, anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo secundo.

(Eredetie bőrhártyán, melyről a kettős pecsét függ. Néhai tek. Tót-Pápai Zsigmond úr közleménye.)