Bela Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque Rex omnibus presens scriptum inspecturis salutem in eo qui est salus omnium. Ad uniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire: quod Rorandus Banus tocius Sclauonie dilectus et fidelis noster ab una parte, Farcasius Comes et Gregorius filius eiusdem de Zagaria ex altera, coram nobis personaliter comparendo, concambium seu commutacionem huiusmodi inter se fecisse retulerunt: quod idem Rorandus Banus totam terram suam existentem in Zagaria Vyvduor uocatam, ex nostra collacione et consensu karissimi filij nostri Bele Ducis possessam, que quidem primo fuerat Gregorii filii Abramus, cum pertinencijs et vtilitabius suis omnibus, dedit et assignauit predictis Comiti Farcasio et Gregorio, ac eorum heredibus perpetuo et irreuocabiliter possidendam; prefati vero Comites Farcasius et Gregorius in concambium seu commutacionem dicte terre omnes porciones eorum hereditarias in terris scilicet Sirnonicha et Stopnicha existententes, cum omnibus vtilitatibus et pertinenciis suis, nullo iure sibi in eisdem reseruato, dicto Rolando Bano et suis heredibus heredumque successoribus dederunt et assignauerunt coram nobis in perpetuum possidendum, sub eisdem metis et terminis, quibus ijdem Comites Farcasius et Gregorius ipsas porciones dignoscuntur tenuisse. Et quia porciones predictorum Farcasij Comitis et Gregorij maioris vtilitatis seu ualoris fuerant, quam terra eisdem a Rolando Bano data in concambium; idem Rolandus Banus iamdictis Farcasio Comiti et Gregorio superaddidit et soluit ducentas uiginta marcas, quamlibet quinque pensas denariorum Zagrabiensium persoluendo. Vt igitur predicti concambij, commutacionis seu contractus series inter eosdem fideles nostros habita robur obtineat perpetue firmitatis, ad instanciam et suplicacionem parcium presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Farcasij Albensis Ecclesie Electi aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo quinto, Regni autem nostri tricesimo.

(Eredetie bőrhártyán, a vörös-sárga selyemzsinóron függött pecsét elveszett; a budai királyi kamarai levéltárnak Zágrábban levő részében.)