Bela Dei gracia Dux tocius Sclauonie, Dalmachie, Croachie univrsis presens scriptum inspecturis salutem in Domino. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire: quod cum Ducatum tocius Sclauonie, Dalmachie et Groachie ex voluntate Serenissimi patris nostri Bele Quarti, Regis Hungarie, primitus instrassemus, nobis in Zagrabia existentibus, quidam filii et nepotes Bratona, iuxta fluvium Jalseueth existentes, videlicet Otrochk cum filiis suis, Torcha cum filiis suis, Mirozlaus, Ratk, Velizlou, Gerdos cum filiis suis, Martino et aliis, Dragizlao, Ozul, Wlk, et ibidem iuxta dictum fluvium Jalseueth, Zlobk cum filio suo, Brathk, et aliis cognatis suis, item Donk, Neudasa, item filii et nepotes Chutk, Stephanus, Benk, Wlchina, Otho et filii Wlcodrug, item filii et nepotes Godigoy, Wlksa, Pubisa, Gurdaueth ac tota generacio predictorum in tribus villis contra Capitulum et Canonicos Zagrabienses nobis acclamarunt: quod ipsos, cum fuissent iobagiones Castri Zagrabiensis, dictum Capitulum et Canonici de novo violenter occupatos detinerent. Quorum assercionibus auditis, dictum Capitulum et Canonicos ad nostram presenciam fecimus evocari, et terminis quibusdam interlapsis, in termino tandem perhemptorio supradictis hominibus eadem allegantibus, dicti Canonici proposuerunt, prescripcionem legitimam alllegantes, quod terram trium villarum supradictarum et ipsos a quinquaginta annis minus uno, ipsi et Ecclesia Zagrabiensis pacifice possedisset; et hoc per litteras patris nostri, et per litteras Serenissime matris nostre Regine Vngarie ipsis presentibus probaverunt. Nos autem habito consilio cum Baronibus nostris, nobis tunc considentibus, quia dicti filii Bratona et alii ex parte eorum prenotati nec inter(r)upcionis litteras presentare poterant, nec aliquas raciones, que pro ipsis facerent allegare, sed tantummodo verba proferebant, licet propter litteras domini Regis et Regine dictos homines et terram dicto Capitolo relinquere debuissemus possidendos, sicut et in possessione fuerant; tamen ut clamirobus eorum satisfiat, ad maiorem cautelam et rei evidenciam sex homines maiores de Capitulo, ex quibus tres supradicti homines eligerent, et alii tres ex Capitulo assignati, prestarent sacramentum super eo, quod dicta Ecclesia terras dictarum trium villarum a quinquaginta annis minus uno pacifice possedisset. Et in loco sacramenti Magister Petrus Zagabiensis, Magister Nicodemus de Kemnuk Archidiaconi, et Magister Drisa Lector Ecclesie Zagrabiensis, per dictos homines nominati et assumpti; Magister Buza Cantor, Magister Mychael, Custos Ecclesie Zagrabiensis, et Magister Benedictus Archidiaconus de Guerche, licet prefati homines se culpabiles proclamassent, coram Capellano nostro Saulo sacerdote ad hoc deputato et sacramentum eis remittere voluissent, nichilominus dicti Magister Petrus et alii supranominati de iuris sui beneficio confidentes, coram dicto Capellano nostro Saulo sacerdote iuraverunt in maiori Ecclesia in altari Sancti Regis super eo, quod terram dictarum trium villarum Ecclesia supradicta a quinquaginta annis minus uno quiete et pacifice possedisset. Nos autem meritis cause et allegacionibus parcium plenius intellectis, habito consilio Bronum nostrorum, supradictas villas cum pertinenciis suis addindicavimus Capitulo memorato, parti adverse parpetuum silencium imponendo. Et si umquam aliquis ex ipsis vel heredibus ipsorum questionem aliquam movere acceptaverint super possessionibus supradictis, tamquam calumpniatores sine aliqua excusacione modis omnibus puniantur. Ne igitur huius rei series processu temporis per quospiam valeat in dubium revocari, in perpetuam huis rei memoriam presentes litteras supradicto Capitulo concessimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum Zagrabie anno Domini MCCLX. nono.
(Tkalcsics, Monum. hist. Episc. Zagrabiensis I. köt. 147. 1.)