Stephanus Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus presentes litteras inspecturis salutem in eo, qui Regibus dat salutem. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod cum superna disponente gracia post transitum karissimi patris nostri Bele Regis felicis recordacionis ad Regni nostri gubernacula coronarique accessissemus, et per uniuersale edictum omnes Barones nostri, seu quicunque et qualescunque Comitatus, dignitates et honores Regni nostri tenentes in Albensem ciuitatem conuenissent; et nos eisdem inviolabilis fidei firmitatem tactis sacrosanctis reliquijs nec non vinifice crucis ligno interposito obseruaturos promisissemus, ut singulos singulariter et vniuersos vniuersaliter in suis juribus illesos conseruaremus et indempnes ac iniusta alienata seu occupata restauraremus; inter ceteros Johannes Comes filius Gug, vnacum filijs suis, Petro videlicet Comite Albensi, Comite Selke, et alijs filijs suis, exhibuerunt nobis priuilegium seu instrumentum predicti patris nostri karissimi, in quibus lucide continebatur; quod quanquam 11possessio ville Donouch, et patronatus Monasterij de Seth cum suis utilitatibus et pertinencijs hereditario iure possessa per Johannem Comitem et filios suos prenotatos, curriculo parui temporis ad regimen Comitis Nicolai Sinistri deuenerat; idem karissimus pater noster circumspecta vtilitate ipsius possessionis et patronatus Monasterij antedicti, dicto Comiti Nicolao in concambium eorundem contulit et dedit duas villas, Moniad videlicet et Scederees vocatas, adiecta insuper non modica pecunie quantitate. Consideratis itaque idem karissimus pater noster et pensatis fidelitatibus ac seruicijs Comitis Selke et fratrum suorum, congregata ad eandem possessionem Donouch multitudine populorum sub nomine et proteccione Regia, restituit eisdem, prout antea iure hereditario possidebant. Verum quia idem Comes Selke viuente adhuc patre nostro karissimo, propter specialem eius dileccionem nobis multas iniurias et ingratitudines inferebat; omnimode intencionis nostre erat, ipsum de predicta possessione Donouch et patronatu Monasterij de Sceth eliminare et penitus extirpare. Sed quia fidei nostre nolentes esse transgressores, et multiplicia ac fidelia seruicia fratrum suorum pietate Regia ad animum reuocauimus; sepedictam possessionem Donouch, et patronatum Monasterij de Seth cum suis appendicijs, prout in priuilegio predicti patris nostri karissimi plenius uidimus contineri, sibi, et suis heredibus, heredumque successoribus reliquimus et permisimus inreuocabiliter possidere, presentes dupplicis sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus Magistri Benedicti Prepositi Orodiensis, aule nostre ViceCancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno Domini MşCCşLXIXş (helyesebben 1270.), Regni autem nostri anno primo. Venerabilibus patribus Philippo Strigoniensi, St. Colocensi, Johanne Spalatensi (Archiepiscopis); Job Quinqueecclesiensi, Philippo Waciensi, Lodomerio Waradiensi, Thimotheo Zagrabiensi Episcopis Ecclesias Dei gubernantibus; Egidio Magistro Tawarnicorum, Moys Palatino, Iwanch Bano, Matheo Woyuoda Transsiluano, et alijs quam pluribus Comitatus Regni nostri tenentibus et honores.

(A váradi konventnek 1277-ki átiratából, a főmélt. herczeg Eszterházy család levéltárában.)