Ladizlaus Dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in salutis lagitore. Inesse debet Regibus iuste consulens libaralitas et pie suadens benignitas, ut singulis et universis qui de extera nacione advenientes que sua sunt reliquerunt, Regio pro favore in suis crescant beneficiis alios ad consimilia invitando. Hinc est, quod cum Magister Gerardus, dilectus et fidelis fysicus noster, universas possessiones suas et sua patrimonia ad Regalem confisus providenciam pro dominis Bela avo nostro et Stephano patre nostro karissimis, illustribus Regibuz Vngarie, felicissime recordacionis, reliquisset, et eosdem sine aliqua imbecillitate corporum in bona sospitate conservasset, donec iidem Deo propicio et eodem volente nature debitum persolvissent, ac demum circa nostram preservacionem et curam cum omni fervore fidelitatis periciam suc artis exibuisset. Nos qui ex officio suscepti regiminis metiri debemus merita singulorum, et unicuique iuxta meritum respondere; consideratis eximiis fidelidatibus et meritoriis obscquiis ipsius Magistri Gerardi, predictis progenitoribus nostris et nobis indesinenter exibitis et inpensis, que longa essent ennarari per singula suo modo, in aliqualem recompensacionem serviciorum suorum, cum multo plura et maiora debuisset promereri, quandam terram Castri Zagrabiensis Tornoa vocatam, ex certa sciencia et mera liberalitate, cum omnibus utilitatibus suis, vineis videlicet, molendinis, silvis fenetis et aliis petinenciis suis universis, eidem Magistro Gerardo et per eum suis heredibus, heredumque suorum successoribus dedimus, donavimus et contulimus iure perpetuo et irrevocabiliter possidendam; prout eciam illud idem in priori privilegio nostro exinde confecto plenius continetur, et ipsum Magistrum Gerardum in corporalem possessionem dicte terre, consilio, svasione, voluntate et consensu Johachyni Bani tocius Sclauonie, dilecti et fidelis nostri, per Magistrum Manfredum, hominem nostrum, sub testimonio Capituli Zagrabiensis convocatis omnibus commetaneis et vicinis presentibus, et ipsis ac aliis non contradicentibus fecimus introduci; terram eandem a iurisdiccione Comitis Zagrabiensis, et marturinis ac collectis antiquis seu de novo inpositis et inponendis, et septum denariis annuis Bano debitis, omnimode et plenarie, omnium Baronum nostrorum consilio eximendo et penitus liberando. Mete eciam terre prefate, prout in litteris dicti Capituli vidimus contineri, hoc ordine distinguntur: Prima scilicet meta incipit a parte meridionali a quadam arbore ylicis et protendit per quendam rivulum et pervenit ad quendam truncum castanearum, ubi regirat ad meridiem, et per quandam semitam graminosam protendit directe versus ecclesiam quandam sitam in honore Virginis Gloriose; deinde revertitur ad orientem et pervenit ad quasdam arbores piri, quas arbores transiens per medium currit per dumos spinarum, et pervenit ad quandam arborem ylicis, cruce signatam; deinde descendens pervenit ad alteram arborem ylicis, unde procedens venit ad magnam viam, per quam viam currens supra, pervenit ad quoddam virgultum, ubi sunt due mete terree; inde procedens pervenit ad viam alteram, et per eandem viam pervenit ad aquam Blizyna vocatam; per quam iens supra pervenit ad quandam viam, in qua et per quam viam ascendit supra in montem ad quoddam virgultum, ubi est arbor ylicis magna; deinde descendens pervenit ad metam primam, et sic cursus metarum terminatur. Ut autem hec nostra donacio robur optineat perpetue firmitatis et ne processu temporum per quempiam valeat retractari aut aliquatenus revocari, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis viri Magistri Demetrii Albensis Ecclesie Prepositi, aule nostre Vicecancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini M. ducentesimo septuagesimo septimo, Regni autem nostri anno quinto.

(Tkalcsics, Monum. hist. Episc. Zagrabiensis I. k. 188. l.)