Capitulum Ecclesie Beati Petri de Posaga omnibus Christi fidelibus presencium noticiam habituris salutem in Domino sempiternam. Ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum harum serie volumus peruenire, quod Magistro Mathya filio Rolandi Bani pro se et pro Ratoldo fratre suo vterino ab vna perte; Comite Benedicto filio Comitis Iwanche ab altera coram nobis personaliter constitutis, idem Magister Mathyas confessus est oraculo viue vocis; quod licet primo et principaliter quasdam possessiones suas Golgoua et Pethna vocatas in Comitatu de Posaga existentes, quas primo secundum quod in prioribus litteris nostris patentibus inspeximus, predicto Comiti Benedicto idem Mathyas et Ratoldus personaliter comparentes pro centum et quadraginta quinque marcis inpignorassent tali modo, quod si in die et termino assignato pro eisdem centum quadraginta et quinque marcis redimere non curarent vel non possent, extunc dupplo earundem centum quadraginta quinque marcarum subiacerent; tandem ipso die redempcionis adueniente predictas possessiones Golgoa et Pethna idem Magister Mathyas et Ratoldus, vt assumpserant, redimere nequiuerunt, sed predictus Magister Mathyas, vt prediximus paulo ante, pro se et pro fratre suo personaliter comparendo, communi consensu et pari voluntate predictas possessiones Galgoa et Pethna, cum turri siue castro, et cum omnibus vtilitatibus suis et pertinencijs ac circumstancijs, metis et terminis infrascriptis circumdatas et vallatas, pro quadringentis marcis in argento et denarijs plene coram nobis receptis predicto Comiti Benedicto, et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus ex permissione et voluntate predicti fratris sui, sicut se idem Ratoldus personaliter comparendo mediantibus litteris nostris patentibus sepedicto Magistro Benedicto obligauerat, dixit se vendidisse iure perpetuo et irreuocabiliter possidendas, tenendas pacifice et habendas. Mete autem predictarum possessionum Pethna et Golgoa vocatarum hoc ordine distinguntur: Incipiendo a parte meridionali in capite Babawelge inde versus meridiem ascendit ad birch cuiusdam montis Motheck vocati; abhinc per birch uadit per viam Keralwa vocatam versus occidentem; de quo birch et uia descendit ad vnum puteum Detrichkuta vocatum, qui est pro meta; hinc per cursum putei desdendit, et cadit in Pethna potoka, vbi commetatur terre Burstian; inde contra cursum ipsius Pethnapotoka vadit ad partem septemtrionalem in modico spacio usque ibi, vbi quiadm riuulus cadit ad Pethnapotoka; abhinc conra cursum ipsius riuuli eundo peruenit ad caput eiusdem; de cuius riuuli capite ascendit ad birch ad septemtrionem, vbi commetatur terre filiorum Budimiri, et per ipsum birch uadit usque metas terre Golgoa ad magnam viam, per quam itur ad Posagawar, vbi incipit meta terre Golgoa in magna via, et transit ipsam viam, peruenitque ad arborem harazt cruce signatam: et per eandem viam reflectitur ad orientem per bonum spacium, et peruenit ad metam terream; de qua reflectitur versus septemtrionem, et peruenit ad arborem borkolcha, sub qua est meta terrea; inde descendit per quandam saxosam vallem, et cadit (in) flumen Golgoa in loco vbi riuulus Bukoaryka cadit in ipsam Golgoa; et per eaandem tendit versus orientem per modicum spacium, exiensque de ipso fluuio per vallem ascendit in montem, et per ipsum montem versus orientem eundo peruenit ad caput cuiusdam putei; inde tendit versus meridiem, et peruenit ad metam terream; inde ad arborem ihor, que est in capite cuiusdam riuuli; inde ad metam terream, et sic eundo per metas terreas peruenit ad magnam viam, qua itur in Berezna, et ibi est meta terrea, transiensque ipsam viam peruenit ad lapidem qui est pro meta, ubi commetatur terre filiorum Benedicti Poryk vocate; inde transit flumen Golgoa, et tendit per campos in bono spacio, et peruenit ad montem Mothochech, et ibi est arbor piri pro meta; et per eundem montem ascendendo transit in riuulum Mothochech versus meridiem; inde peruenit ad caput predicte vallis Babawelge ad metam antedictam, ibique terminatur. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetuam presentes consessimus litteras sigilli nostri munimine roboratas. Datum et actum anno Domini MşCCş octuagesimo secundo.

(A pozségavölgyi konventnek 1282-ki átiratából, mint alább 314. sz. alatt; a főmélt. herczeg Eszterházy család levéltárában.)