Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. Summa milicie laus est, Corore (így) Regie et utilitatibus rei publice ministerium exhibere Regia munificencia dignissimi, quos non perterruit pro Regia Maiestate diuersitas vel aduersitas accionum. Proinde ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum harum serie volumus peruenire: quod Omodeus Palatinus de genere Aba, quem sue spectabilitatis attollit origo, ad nostram accedens presenciam exhibuit Nostre Regie Maiestati priuilegia domini incliti Regis Ladizlai, karissimi patruelis fratris nostri, in quibus uidimus contineri, quod idem Omodeus post obitum domini incliti Regis Stephani, cum adhuc dictus Rex Ladizlaus propter puerilem etatem non posset ad plenum tam late patentis Regni climata gubernare, multisque calamitatibus et pressuris, presentim prelijs intestinis ipsum Regnum Hungarie passim sine delectu aliquo vastaretur: idem Omodeus Palatinus pro sublimitate Regalis Culminis et honore Corone diuersis discriminibus et prelijs se obiecerit pluries cum suorum multitudine bellatorum, inter que promiscua fati discrimina precisionem sui digiti articularis manus dextere excepit fortiter dimicando contra Othocarum eciam Regem Boemie in expedicione generali, gloriosi certaminis victorie finaliter assistendo, vbi dictus Rex Boemie extitit interemptus. Ad hec, cum vniuersitas Cumanorum in infidelitatis versuciam obrepsisset contra ipsum Regem, tocius sue potencie seuiciam hostilitate barbarica excitando, ipso Omodeo Palatino Maiestati Regie adherente, superna Dei misericordia felici victoria dissecauit pariter et conteruit inmensam barbaricam feritatem, captis ex eisdem plurimis et occissis, reliquis omnibus extra Regni confinia fuge presidio se transferentibus, sicut temporalis oportunitas supetebat. Insuper cum perfida gens Tartarica Regnum Hungarie cum omni milicia ipsorum introisset, vastus, incendia et depredaciones orribiles, sicut moris ipsorum est, committendo; idem Omodeus Palatinus contra eosdem Tartaros insurgendo, multos ex ipsis ore gladij interemit, et quam plures captiuos liberauit, ac in signum victorie decem capita Principum de ipsa gente perfida ipsi Regi Ladizlao presentauit. Nobis eciam post obitum eiusdem Ladizlai Regis incliti patruelis fratris nostri succedentibus eidem iure et ordine geniture, idem Omodeus Palatinus cum tota societate et cognacione sua tante fidelitatis auspicijs studuit adherere, que explicare per singula longum esset, ut experimenta fidei ipsum iugiter recommendeut, adeo ut eciam omnes possessiones suas tam hereditarias quem eciam acquisitas, vna cum municionibus et castris, nostris duxerit manibus liberaliter offerendas, nostre Celsitudinis arbitrio disponendas, in ipsius et heredum suorum personis pro insignibus suis actibus gratificandas ad plenum, uel alias nostris disposicionibus reseruandas; tanto fidelitatis ardore nobiscum intra ipsa nouitatis inicia procedendo, ut multa castra, multeque municiones, que maximis poterant laboribus et sudoribus optineri, sua cautela et industria personali, de facili nostre sunt reddita dicioni. Talibus igitur et tantis eius virtutibus recensitis; de consilio venerabilium patrum Lodomerij Dei gracia Strigoniensis, Jobannis Colocensis Archiepisco porcm, Andree Agriensis, Passce Nitriensis Episcoporum nec non aliorum Procerum et Baronum ac Consiliariorum Regni nostri: vniuersas possessiones tempore eiusdem Regis Ladizlai tam insignibus prelijs acquisitas, videlicet possessionem seu Comitatum Vng vocatum cum omnibus vtilitatibus suis et pertinencijs vniuersis, eidem Omodeo Palatino, et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus ad instar collacionis eiusdem Regis Ladizlai duximus auctoritate presencium in eternam rei memoriam confirmandas; imo cuiusdam nouacionis iure anticum renouando titulum, prenominatas quasi de nouo eidem contulimus perhempniter possidendas. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes concessimus litteras, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas, sigillis nichilominus eorundem patrum veneralium ad vberiorem rei cautelam presentibus interpositis et adiunctis. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Prepositi Albensis Ecclesie, aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini MşCCş nonagesimo, Regni autem nostri anno primo.
(Eredetie bőrhártyán, melynek egykor három függő pecsétje elveszett; a budai kir. kamarai levéltárban.)