Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. Dignum est et consentaneum racioni, vt ea que per Iuctitos Reges suis fidelibus iuste et legitime sunt collata, perpetuo robore fulciantur et inuiolabiliter obseruentur. Proinde ad uniuersorum noticiam tenore presencium uolumus peruenire, quod Laurencius fitius Magistri Phyle ad nostram accedens presenciam exhibuit nobis priuilegium domini Regis Ladizlai inclite recordacionis karissimi fratris nostri patruetis super collacione terrarum Castri nostri de Wlko Warasy et Sumug uocatarum confectum, petens a nobis, vt ipsum priuilegium ratum habere et nostro dignaremur priuilegio confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est:
Ladizlaus D. gr. Hungarie stb. Rex stb. (kővetkezik IV. László királynak 1286-ki adománylevele, mint fentebb 373. sz. a.)
Nos itaque justis peticionibus predicti Laurencij juuenis nostri fauorabititer inclinati, considerantesque ipsum priuilegium cum facie sigilli predicti fratris nostri sigillatum, non abrasum, non cancellatum, nec in aliqua sui parte viciatum, de uerbo ad uerbum presentibus inseri faciendo, pro meritorijs seruicijs sepedicti. Laurencij, que nobis eo tempore, cum nos post coronacionem nostram adepto pleno gubernaculo Regni contra dominum Albertum Ducem Austrie, capitalem inimicum Regni nostri et nostrum, conuocato exercitu nostro generali processissemus, ut landabiliter inpendit sic deuote, cum terram dicti Ducis potencialiter adhijssemus, castrumque eiusdem Roro primo et principaliter fecissemus expugnari, dictus Laurencius sub eodem castro uiriliter et laudabiliter dimicando letalia uulnera tolerauit. Nos in recompensam seruiciorum dicti Laurencij predictum priuilegium ratum et gratum habentes attoritate (így) presencium confirmamus dupplicis sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi aule nostre ViceCancelarij dilecti et fidetis nostri anno Domini MşCCş nonagesimo secundo, Regui autem nostri anno tercio.
(Eredetie bőrhártyán, melyről a király kettős pecsétjének töredéke sárga-vörös selyemzsinóron függ; a budai kir. kamarai levéltárban.)