Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque Rex vniuersis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis, salutem in salutis largitore. Regie Maiestatis Sublimitas, licet manum munificam extendere debeat vniuersis: illos tamen fauore Regio debet prosequi pociori, quos generosi sanguinis alta nobilitas, morumque immensa probitas, et sudores bellici pre ceteris extulerunt. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie volumus peruenire; quod considerantes fidelitates et serviciorum merita Magistri Duruzlo dilecti et fidelis nostri, que et quas in diuersis expedicionibus Regni nostri non sine cruoris sui effusione, et occasione innumerabilium serviencium suorum in conflictu Teutonicorum interemptorum exhibuit, vt fideliter sic deuote; prout nobis per relacionem Baronum ac nobilium Regni nostri extitit manifestum. Attendentes itaque ipsius seruicia gratuita, que eo tempore, cum Magister Johannes filius Herrici Bani ausu temerario Nostram Maiestaten impetiuerat; idem Magister Duruzlo propter liberacionem nostram continuis legacionibus fatigatus filium suum pro Nostra Celsitudine tradidit in obsidem, inpendit indefesse. Nos ipsius seruicijs acceptabilibus occurrere cupientes Regio fauore; licet respectu obsequiorum suorum, que ad presens agimus, modicum videantur; quandam terram joculatorum nostrorum Igrichy uocatam, cum omnibus vtilitatibus et pertinencijs suis vniuersis, sub metis et terminis suis antiquis, quibus per priores possessores limitata fuerat seu possessa, eidem Magistro Duruzlo, et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus, dedimus donauimus et contulimus iure perpetuo pacifice possidendam et habendam. In cuius rei memoriam firmitatemque perpetnam eidem Magistro Duruzlo presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis Ecclesie Prepositi, Aule nostre ViceCancellarij dilecti ac fidelis nostri anno Domini millesimo CCş nonagesimo secundo, Regni autem nostri anno tercio.

(Eredetie a Rumy család levéltárában, másolata a m. t. akadémia irattárában. Része kiadva Fejérnél Cod. Dipl. VI. köt. 1. r. 204. l.)