Andreas Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodonerie, Cumanie Bulgarieque Rex omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in Domino sempiternam. Regie sublimitatis inmensitas omnes eos, qui sibi impendunt fideles famulatus, debet attendere, et eis, qui non tantum sui cruoris effusione, uerum eciam morte corporali Domino suo naturali obsequi non formidant. Proinde ad vniuersorum noticiam harum serie litterarum uolumus peruenire, quod Magister Petrus filius Comitis Stephani Comes Syculorum nostrorum de genere Bev dilectus et fidelia noster ad noatram accedena personaliter Presenciam exhibuit nobis quoddam priuilegium nostrum super collacione seu donacione possessionis Castri nostri de Posoga Dornoch uocate confectum, in eodem Comitatu iuxta fluuium Orioa existentis, petens a nobis humiliter et deuote, ut eidem Magistro Petro de beniguitate Regia et inapectis suorum seruiciorum meritis, nec non sui crnoris effnsione, que per singula longum esset enarrare, hanc graciam dare sev facere ipsi Magiatro Petro dignaremur: quod dictam possessionem Dornoch nuncupatam conferendi, donandi seu legandi cuicumque uoluerit, siue in vita aut in morte, siue viatoribus vel Ecclesie pro remedio anime, seu proximis auis, liberam et meram daremus facultatem. Nos siquidem deliberato consilio Prelatorum, Baronum nostrorum ac Nobilium Regni nostri, peticionem Magistri Petri Comitis Syculorum nostrorum in hac parte admisimus Regaliter et liberaliter, tam pro effusione sui sanguinis, quam eciam ob meritoria sua seruicia; quia eciam predicta peticio ipsius Magistri Petri iusta et condigna esse uidebatur; pro eo volentes, concedentes et benigniter annuentes, cuicumque uoluerit, idem Magister Petrus dictam possessionem Dornoch liberam habeat facultatem conferendi vel donandi. Et cum nos hanc graciam specialem ipsi Magistro Petro fecissemus; confestim in nostri presencia idem Magister Petrus confessus est dedisse seu contulisse consorti sue karissime pro dote et dotalicio, ae rebus parafarnalibus, nec non secum eciam asportatis. Ita videlicet, quod ipsa domina similiter plenam et meram, cuipiam uoluerit, donandi aeu conferendi habeat facultatem, et si sibi placuerit, pro se ipsa reseruare simili modo possit, seu ualeat perpetuo et irreuocabiliter pacifice et quiete possidere. Vt igitur hec nostra specialis gracia robur optineat perpetue firmitatis, nec processu temporum possit uel valeat in irritum reuocari, presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis patris fratris Anthonij, Dei gracia Episcopi Chanadiensis, Aule nostre ViceCancellarij dilecti et fidelis nostri anno Domini Mş trecentesimo, qunto kalendas Nouembris, Regni autem nostri anno decimo.

(Eredetie bőrhártyán, vörös-zöld selyemzsinóron függő pecsét alatt a budai kir. kamarai levéltárnak Zágrábban lévő részében.)